Bilaketa aurreratua

Ogi apurrak

Egungo Euskararen Hiztegia (EEH)

asta 1 iz asto-ren aldarea hitz elkartuetan lehen osagai gisa.

Midasek asta belarriak ditu.  Pako Aristi   «Urregilearen orduak», 1998 - 131. orr.

-Berdin zaio -esan zuen morroiak-, horretan ez dago-eta oraingo auzia; asta-txalma ote den ala ez ote den, berauek diotenez; hori da guztia.  Patxi Ezkiaga   «On Kixote Mantxako» - Miguel de Cervantes, 2005 - 90. orr.

Urde-simaurra aspaldi hildako asta-barren ustelduetara botata ere ez zegoen berdintzerik mofeta-kirats hura.  Anjel Lertxundi   «Azkenaz beste», 2005 - 79. orr.

2 (mendian edo hazten dena adierazteko)

Azkenean horizontalean zegoen... edo egon zen, zeren asta-tipularen hostoek harramazkatzen baitzizkioten lokia eta masaila.  Anton Garikano   «Maitea» - Toni Morrison, 2004 - 55. orr.

Ondoren teilatua eroriko zen; bidea, eskailera eta leihoa desegingo zituzten sasiak eta asta-perrexilak.  Anton Garikano   «Farorantz» - Virginia Woolf, 2001 - 138. orr.

 



Nodoa: liferay1.lgp.ehu.eus