Egungo Euskararen Hiztegia (EEH)
aspertze iz zerbaitek edo norbaitek norbaitengan gogo nekadura edo gogaitasunezko sentipena sortzea.
Aspertze, iz. Higuina, aspertuta dagoenaren egoera. Xabier Olarra «Deabruaren hiztegia» - Ambroise Bierce, 2001 - 40. orr.
Aspertze AB-k hitz jokoa egiteko Te Deum laudamus himno kristauarekin egiten du hitz jokoa; taedere latinez aspertzea baita. Xabier Olarra «Deabruaren hiztegia» - Ambroise Bierce, 2001 - 283. orr.
Normalean, gogaitua dagoenak aspertze horren jatorria beste norbaiten edo zerbaitengan ikusten duen arren, norbere burua izan ohi da asperdura sortzen duena. Berria - Gaiak 2004-06-23
Ez izan gogaikarria, zure aspertze kontu horrekin. Xabier Mendiguren Elizegi «16 ipuin amodiozko», 2002 - 219. orr.