Bilaketa aurreratua

Ogi apurrak

Egungo Euskararen Hiztegia (EEH)

adigabe izond/iz pertsonez mintzatuz, inguratzen duenaz edo axola duenaz arduratu gabe aritzen duena.

Ez diogu, ordea, lege gogorra bizkarreratu behar, Kutun du, izan ere, jendetza adigabeak, zeinak ez baitu onirizten zentzuz, begiz baizik; eta, hala denean, errudunaren zigorra da auzi, eta ez inola ere errua.  Juan Garzia   «Hamlet» - William Shakesperare, 2002 - 162. orr.

Jakintsu adigabeak, horiek azaletik irakurtzean, irrigarri deritze, berorien hitzezko esangura besterik hartzen ez duelako.  Xabier Kintana   «Alderraien gidaria» - Mose ben Maimon, 2006 - 180. orr.

Ikasle adigabea naiz... Atsegin hartzen dut eguzki hau gozatuz, ikasmahaiaren, klarionaren, arbelaren haur usain hori dastatuz.  Josu Zabaleta   «Gerrako pilotu» - Antoine Saint-Exupéry, 2003 - 17. orr.

Ikasle adigabearen antza zuen: liburua dauka begien aurrean, baina ikaskideek egiten dizkioten imintzioei begira dago.  Jose Morales   «Arima hilak» - Nikolai Gogol, 1998 - 384. orr.

Orduan, adigabeak ez lirateke inolako zigorrik gabe libre ibiliko, eta ezagupenen fintasunik handienarekin prestatutakoak bakarrik ibiliko lirateke arkitekto-lanak egiten, inolako zalantzarik gabe.  Santiago Iruretagoiena   «Arkitekturaz hamar liburuak» - Vitruvio, 2000 - 4590. orr.

 



Nodoa: liferay1.lgp.ehu.eus