Egungo Euskararen Hiztegia (EEH)

Arrantzaka noizean behin astoren bat, eta kurrinka txerriak, eta miauka katuak.  Patxi Ezkiaga   «On Kixote Mantxako» - Miguel de Cervantes, 2005 - 118. orr.

Baserri hutsaren aurrean astoa arrantzaka, karroa eta uhalak soinetik inork askatzen ez zizkiola.  Joseba Sarrionandia   «Lagun izoztua», 2001 - 104. orr.

Emakumea zarataka, oihuka, arrantzaka hasi da bere ondoan makurturik.  Sonia Gonzalez   «Ugerra eta kedarra», 2003 - 215. orr.

Negarrez hago, arrantzaka, eta ez zaik batere inporta inork entzun diezaan.  Pedro Alberdi   «Kafka Bilbon», 2002 - 112. orr.

Hain urduri nengoen, non azkenerako barrez lehertzeko zorian jarri nintzen berriz ere, eta ez nuen beste erremediorik izan -hain baitzen bortitza ezin eutsi nuen algara- arrantzaka negarrez hasteko itxurak egitea baino.  Ramon Saizarbitoria   «Gorde nazazu lurpean», 2000 - 329. orr.

Hantxe zegoen Florence Miller andrea: eskuarki negar-arrantzaka jarduten zuen arren, gizasemeak irrikatsu inguratzen zitzaizkion laster batean adore ematera eta kontsolatzera.  Mirentxu Larrañaga   «Hona hemen gu biok» - Dorothy Parker, 2006 - 166. orr.

Telefonoa utzi eta negarrez arrantzaka hasten da Iñake.  Xabier Mendiguren Elizegi   «16 ipuin amodiozko», 2002 - 179. orr.

Seriotan esaten ziola ikusi ahal izan zuen eta, nondik norakoak eta nola zitekeen konprenitu gabe, berak maite zuela sinetsarazten saiatu zen; alferrik: emazteak arrantzaka ziharduen.  Xabier Mendiguren Elizegi   «16 ipuin amodiozko», 2002 - 16. orr.

arrantzaka hasi zen (3); arrantzaka hasten (3)