Bilaketa aurreratua

Ogi apurrak

Egungo Euskararen Hiztegia (EEH)

arrabita 1 iz biolinaren antzeko musika tresna, artzainek-eta erabiltzen zutena.

Imad gure taldeko musikaria zen; oso ondo jotzen zituen arrabita eta lautea.  Juan Kruz Igerabide   «Nire aitaren fusila» - Hiner Saleem, 2004 - 87. orr.

Arrabita harturik, Sankerrek luzatzen zizkion begirakune suminkorrak saihestuz, poeta afinatzen hasi zen.  Patxi Zubizarreta   «Mirarien kalezuloa» - Nagib Mahfuz, 2006 - 21. orr.

Baitirudi ezen italianoaren boz-kordetarik lautak, harpak eta arrabitak mintzo direla. hari ikustezin batzuk ote ditugu buru barrenean, eta spiritu bat -edo iratxo bat ote da, jaun André?  Joan Mari Irigoien   «Lur bat haratago», 2000 - 497. orr.

-, zeinak hariak astintzen dituen, arrabitajole batek bezala arrabitaren hariak?  Joan Mari Irigoien   «Lur bat haratago», 2000 - 648. orr.

Nire irakasle Abdul Rahman-i eta haren arrabita magikoari eskerrak, beste kanta batzuk ere ikasi nituen.  Juan Kruz Igerabide   «Nire aitaren fusila» - Hiner Saleem, 2004 - 15. orr.

2 arrabita jotzaile

Soinu egileen atalean ere, xumetasunerat jo du Jesüs pastoralak, txirulari, txanbelari, atabalari eta ttun-ttun eta arrabita jotzaileek soilik lagunduko baitituzte kiristi, türk eta satanen ateraldiak.  Berria - Kultura   2006-03-21

Hala, jelkaldien eta dantza-jauzien lagungarri izango diren musika egileak bi txanbelari, atalabari bat, ttun-ttun jotzaile bat, arrabita jotzaile bat eta akordeoi jotzaile bat izango dira, besterik gabe.  Berria - Kultura   2006-05-02

 



Nodoa: liferay1.lgp.ehu.eus