Bilaketa aurreratua

Ogi apurrak

Egungo Euskararen Hiztegia (EEH)

ardagai 1 iz zuhaitz batzuen azalean bizi den onddo bizkarroia, sua pizteko erabiltzen zena (Fomes fomentarius).

Pago bati erantsita, onddo moduko bat dago, ardagai bat zinez baina laranja kolore bizikoa, harribitxi bat dirudiena.  Bernardo Atxaga   «Groenlandiako lezioa», 1998 - 51. orr.

Beste landareak ere onartzen ditu: bai inguruan eta bai gainean edo enborrean gora, hasi goroldioetatik, ardagai eta onddo, eta xomorro, koko eta beste, txori klase asko.  Pello Zabala   «Naturaren mintzoa», 2000 - 236. orr.

Xerkatzaile on batek, beraz, aldean darama guztia: buztinezko arragoa, zotz-ikatza, ardagaia, sutaltzairua, eta beste lanabes bat ere bai, sekretua izanik ezin baitut hemen aipatu.  Juan Garzia   «Sistema periodikoa» - Primo Levi, 1998 - 119. orr.

Ahmetek, harpe barrenean, sua piztu zuen ardagaiaz eta suharriaz.  Fernando Rey   «Ararat mendiaren sumina» - Yasar Kemal, 2003 - 131. orr.

2 ardagai gorrikor (corpusean ez dago; ETCn agerraldi 1)

"Trametes rubescens" A.-S. ex Fr., ardagai gorrikorETC-entziklopedia   Ardagai, Wikipedia

3 ardagai konkordun (corpusean ez dago; ETCn 2 agerraldi)

"Trametes gibbosa" (Pers.) Fr., ardagai konkordunETC-entziklopedia   Ardagai, Wikipedia

 



Nodoa: liferay1.lgp.ehu.eus