Bilaketa aurreratua

Ogi apurrak

Egungo Euskararen Hiztegia (EEH)

apuratu1, apura(tu), apuratzen da ad larritu, urduritu, estutu.

Trumoi soinuarekin, ez apuratu!  Pello Zabala   «Naturaren mintzoa», 2000 - 240. orr.

Elkarrizketa egin nahi niola eta apuratu egin zen.  Pako Aristi   «Gelatxo, soinuaren bidaia luzea», 2001 - 44. orr.

Lehen bezalatsu zaudela? Ez apuratu, itxaron.  Pello Zabala   «Naturaren mintzoa», 2000 - 397. orr.

-Ez apuratu, Jaengo oxtabena aurrean geldituko naiz zapatuan eta domekan, eta etarrak bisitatzera etortzen diren beste etarrak datozenean, haietakoren batekin hitz eginen dut.  Koldo Izagirre   «Agirre zaharraren kartzelaldi berriak», 1999 - 176. orr.

Zuhaitz lerdenaren punta hegian, harro ari denean, lasai, ez apuratu...! Eguraldi ezin hobearen zantzuak ei dira horrelakoak.  Pello Zabala   «Naturaren mintzoa», 2000 - 214. orr.

Iskanbila berehala heldu zen liburudendaraino eta emakume gaztea apuratuta hurbildu zen atera.  Harkaitz Cano   «Pasaia blues», 1999 - 20. orr.

Zalukara, apuratuxe etorri zen Larraitz.  Pablo Sastre   «Elurretan hotsak», 2004 - 170. orr.

Prusiarra eta ni barrez hastear gaude, baina apuratuegi ikusten ditugu ingurukoak.  Harkaitz Cano   «Piano gainean gosaltzen», 2000 - 133. orr.

Ez dela horrenbesterako izango, ez apuratzeko!, esan ohi dut nik.  Pello Zabala   «Naturaren mintzoa», 2000 - 61. orr.

hitz multzoen maiztasunak (gutxienez 3 aldiz agertzen direnak)

ez apuratu (11)

 



Nodoa: liferay1.lgp.ehu.eus