Egungo Euskararen Hiztegia (EEH)
abenkaabenitu, abeni(tu), abenitzen da ad hitzartu, konpondu.
osaba Joanikot eta ama elkarrenganat bildu, adiskidetu eta biak elkarrekin abenitu ondoren. Joan Mari Irigoien «Lur bat haratago», 2000 - 512. orr.
Elkar abeniturik egin ordez kalkuluen arabera egiten diren eztei hobarizko deitu horiek. «Harreman arriskutsuak» - Choderlos de Laclos, 1997 - 315. orr.
Sinets zenezake ezen haren eta nire artean herenegun gertatu zenaren ondoren, atzo goizean adiskidetsu bereizi ginen ondoren; bart gauean hara nahi izan nuelarik itzuli, harekin abenitua nuen bezala, haren atea barnetik hertsia kausitu nuela? «Harreman arriskutsuak» - Choderlos de Laclos, 1997 - 317. orr.
