Bilaketa aurreratua

Ogi apurrak

Egungo Euskararen Hiztegia (EEH)

txoriburu (orobat txori buru g.er.) izond/iz buruarina, zentzu gutxikoa.

Nire sehi txoriburu horrek ez du ba nire paper zorroa Parisen utzi!     «Harreman arriskutsuak» - Choderlos de Laclos, 1997 - 210. orr.

Hor aurkituko dugu lurjabe zabar arduragabea, etxekoandre goganbehartsua, gazte festazale txoriburua, lurjabe zekena, [...].  Jose Morales   «Arima hilak» - Nikolai Gogol, 1998 - 12. orr.

Ez, ez zen txoriburua anaia, ez eta artifiziala.  Daniel Landart   «Anaiaren azken hitza», 1999 - 76. orr.

Alchononek gainera txoriburua eta alferra izateko fama zuen.  Koro Navarro   «Zortzi kontakizun» - Isaac B. Singer, 2002 - 26. orr.

Txoriburu hutsa zen.  Lopez de Arana   «Manhattan Transfer» - John Dos Passos, 1999 - 364. orr.

Gazteak ginen, txoriburu samarrak... geure buruargitasunak itsutzen gintuen.  Iñaki Mendiguren   «Harry Potter eta sorgin harria» - J.K. Rowling, 2000 - 288. orr.

Zure aginduak jaso behar ote ditut, txoriburu halakoa?  Itziar Otegi   «Axenario» - Jules Renard, 2006 - 172. orr.

-Ba, antzerkian erabiltzeko dirua duk, txoriburu alaena, tontolapikoa halakoa!  Lopez de Arana   «Manhattan Transfer» - John Dos Passos, 1999 - 216. orr.

Buenetxeak sardinzarrak gordetzeko erabiltzen zituen upelen gudari-hotsen laguntzaz kalejira alaian urez ez baina ardoz ospatzen zuen txoriburu talde bati lagun egiten ziotenean.  Askoren artean   «Rataplan» - 32. orr.

Artea gizartearentzat lau katu txoribururen istorioa baita.  Berria - Kultura   2006-03-12

 



Nodoa: liferay1.lgp.ehu.eus