Bilaketa aurreratua

Ogi apurrak

Egungo Euskararen Hiztegia (EEH)

_supizteko (orobat su pizteko g.er.) 1 iz pospoloa; pizgailua.

Urrundik sumatu zenuen Tomaso, esandako lekuan zeneukan zain, supiztekoari putz egiten.  Koldo Izagirre   «Nik ere Germinal! egin gura nuen aldarri», 1998 - 33. orr.

Puru erretzaile batek eduki behar dituen tresna sofistikatuak -purua moztekoa, supizteko egokiak, larruzko toxak...  Jon Alonso   «Erretzaileen eremua», 2006 - 55. orr.

Etxe gibeleko muinoetara abiatzen ginen, supiztekoak eta xanbraderak eskuan.  Itxaro Borda   «%100 basque», 2001 - 83. orr.

Etsi nuen eta su piztekoak erosten hasi nintzen, su piztekoen mekanismoa ongi menderatzen nuelakoan.  Jon Alonso   «Euskal karma», 2001 - 86. orr.

Koilara, tabakoa eta supiztekoa topatu ditut.  Koldo Izagirre   «Agirre zaharraren kartzelaldi berriak», 1999 - 101. orr.

Barnean ezko argiaren pizteko supizteko bat eta kandela puska belztu zenbait baziren, baina besterik deus ez. minutu bat ere ez du pasako zerbaiten hutsunea nabaritu gabe, dela hautsontzia, dela supiztekoa.  Elena Touyarou   «Hautsi da katea» - Toti Mtz. de Lecea, 2004 - 16. orr.

Ivan Ogareffek supiztekoa sakelatik atera, piztu, bolbora finez blaitutako iztupa apur bati su eman, eta ibaira bota zuen...  Karlos Zabala   «Mikel Strogoff» - Jules Verne, 2002 - 444. orr.

2 (hitz elkartuetan)

Gisa guzietako ostia-untziak baziren su-pizteko untziak -hortarako antolaturik-, bi zoletako zigareta untziak, paztilla boatak, nik dakita zer oraino.  Marzel Etxehandi   «Alemaniara deportatua» - Grégoire Joannateguy, 2003 - 100. orr.

 



Nodoa: liferay1.lgp.ehu.eus