Bilaketa aurreratua

Ogi apurrak

Egungo Euskararen Hiztegia (EEH)

sualdi (orobat sutaldi; Euskaltzaindiaren Hiztegian sualdi agertzen da) 1 iz sutea.

Leihoetatik sualdiak irteten ziren, eta amatatzen zela ematen zuenean sulama gorriak irteten ziren berriro bufadaka.  Joseba Sarrionandia   «Kolosala izango da», 2003 - 64. orr.

Zabuka eta orekari eutsi nahirik, lurrazpiko atetik sortzen zen sutaldi itzela ikusteko aukera izan zuen.  Joanes Urkixo   «Gerlari zuria», 2004 - 47. orr.

Sutaldi itsugarri batek Luthen arreta erakarri zuen: Birgha ezpata bere lana egiten hasia zen, eta zartada bakoitzean dozena erdi demonio xurgatzen zituen bere indarra areagotuz  Joanes Urkixo   «Gerlari zuria», 2004 - 177. orr.

2 irud/hed beroaldia; haserrealdia.

Eta, erori, ez gau ero bateko sualdi labur batean, baizik eta zoramenezko erabateko pozoitze batean, maitasun gori gertagaitz batean.  Oskar Arana   «Brooklyngo erokeriak» - Paul Auster, 2006 - 53. orr.

Haren zauriak eta heriotzak zeurea dakarte ondorioz; haren ikarak eta sualdiak bilakatzen zaituzte ausart edo beldurti.  Patziku Perurena   «Harrizko pareta erdiurratuak», 2004 - 114. orr.

Baina atzerritarrak zarete -sualdiaren ondoren, neurriz ari zen berriro-, eta ez dakizue, beharbada, san Jenaroren erlikiaren berri.  Joan Mari Irigoien   «Lur bat haratago», 2000 - 266. orr.

Bertze sualdi batek hartu zuen napolitarra-.  Joan Mari Irigoien   «Lur bat haratago», 2000 - 269. orr.

Ezer jazo ez izanaren itxurak egiten saiatu zen Mentxu, birritan dastatua zuen Joseluren sualdia, eta barrenean sentitzen zuen amorruari jaramon egin baino, astiro eta suabe irten zitzaizkion berbak.  Josu Landa   «Odolbildua», 2002 - 56. orr.

 



Nodoa: liferay1.lgp.ehu.eus