Egungo Euskararen Hiztegia (EEH)
sorrarazle (orobat sortarazle) 1 izond sorrarazten duena.
Xehetasun ttipi horiek dira egiantzaren sorrarazleak, eta egiantzak bihurtzen ditu gezurrak ondoriorik gabeak, kentzen baitu haiek egiaztatzeko gogoa. «Harreman arriskutsuak» - Choderlos de Laclos, 1997 - 267. orr.
Patriarkatua jo dute adituok emakumeen kontrako indarkeriaren sorrarazle. Berria - Euskal Herria 2004-05-01
Irudi da eta hitz, haren adierazpena baita ezagutuz berdintzen zaionean, eta sortua eta sortarazlea berdinak dira. Imanol Unzurrunzaga «Hainbat idazlan» - San Agustin, 2003 - 311. orr.
2 (hitz elkartuetan)
Hartaz konturatzea hondamena izan daiteke gazte autista dohaintsuentzat adin horretan, eta depresio-sorrarazle eta suizidio-eragile izan da noiz edo noiz Xabier Olarra «Antropologo bat Marten» - Oliver Sacks, 2003 - 265. orr.