Bilaketa aurreratua

Ogi apurrak

Egungo Euskararen Hiztegia (EEH)

soleitu, solei, soleitzen (orobat solegitu g.er.) da/du ad ipar kontsolatu; oinazeak eta nekeak arindu.

Soleitu zen azken hitz hauek aditzean.  Elena Touyarou   «Hautsi da katea» - Toti Mtz. de Lecea, 2004 - 113. orr.

Ainhoarantz abiatzen ikusi zituztelarik, herritarrak soleitu ziren baina ez zuten beren burua enganatzen.  Elena Touyarou   «Hautsi da katea» - Toti Mtz. de Lecea, 2004 - 167. orr.

Garazitik heldu zen Luzaidera, Auritzera eta urrunago ere, eri zirenen soleitzera.  Angel Aintziburu / Jean Baptiste Etxarren   «Luzaiden gaindi», 2002 - 112. orr.

Larunbatetan jendeen soleitzeko behar dira holako emankizun alaiak eta hori aurkitzen da edozein telebixtetan.  Herria   2001-09-27

Beste gauza honek izigarri soleitzen nau, hots, jakiteak Jainko onak baduela aski indar zure arima sainduaren eta zure idurien nasaiki sariztatzeko ene ordez.  Piarres Xarriton   «Enkiridion» - Martin Azpilkueta, 2006 - 49. orr.

Ene lagunek soleitzen ninduten, ahal zuten guzia.  Marzel Etxehandi   «Alemaniara deportatua» - Grégoire Joannateguy, 2003 - 55. orr.

Hurrengo ilabetek nolazpait solegi bitzate Babiren herioak zauritu bihotz guziak! artean harremanen hobetzeko eta elkar ezagutzeko, gure minen soleitzeko.  Herria   2003-10-02

Egia da, nihundik ahal bada, behar direla eri handi baten oinazeak osoki eztitu eta soleitu.  Herria   2003-02-06

 



Nodoa: liferay1.lgp.ehu.eus