Egungo Euskararen Hiztegia (EEH)
postilloi (orobat postilioi eta postiloi) iz posta-kotxe bat edo zalgurdi bat zaldi baten gainetik gidatzen zuen mutila.
Nik neuk, isilean, eskuineko zaldiaren gainean etorri ohi zen "postilloi" mutikoa miresten nuen bereziki. Txillardegi «Putzu», 1999 - 48. orr.
Denbora aurreraka joan zen [...] eta, postilioi bihurtuta, lehenengo mandoan edo zaldian igota joaten nintzen, gainerako guztiei bidea erakutsiz; behar-beharrezko gauza, orduko kamioak ez baitziren oraingoak. Bernardo Atxaga «Lekuak», 2005 - 160. orr.
Asto samarra izateaz harrotzen zen eta nabarmentxo janzten zen, antzinako postiloien dotoretasun bizi horrekin. Koro Navarro «Zalakain abenturazalea» - Pio Baroja, 2006 - 64. orr.