Bilaketa aurreratua

Ogi apurrak

Egungo Euskararen Hiztegia (EEH)

pistoi (orobat piztoi g.er. eta piztona g.er.) 1 iz zilindro baten barnean alde batera eta bestera higitzen den pieza, gas baten presioa energia mekaniko bihurtzeko edo jariakin bat konprimitzeko edo bulkatzeko erabiltzen dena. ik enbolo.

Lehenengo garaietako lurrun-makina, pistoia zilindro baten barruan mugitzen zena, atzera-aurrerako motor xume eraginkor bat zen; ura ponpatzeko erabiltzen zen batez ere, pistoiaren gora eta beherako mugimendua oso egokia baitzen horretarako. noiz arte funtzionatu behar dute pistoi, balbula, magneto, engranaje multzo horiek?  Irene Aldasoro   «Giza gorputza lanean» - John Lenihan, 2006 - 47. orr.

Galdara presiorik gabe dago, makinako pistoiak geldirik daude.  Koldo Izagirre   «Sua nahi, Mr. Churchil?», 2005 - 53. orr.

2 kartutxo edo kideko batean, pizgailua.

Zeren eta beraiek egiten baitzituzten kartutxoak, hartu azala, polbora sartu, tako biribilarekin estutu, gero perdigoiekin bete eta, kartoiarekin itxi ondoren, atzetik pistoi berria ezarrita, tiraldi bakoitzeko aldatu beharra egoten zen pistoia.  Pako Aristi   «Urregilearen orduak», 1998 - 38. orr.

Garai hartan armak muturretik kargatzen zituzten, lehenik piztona, gero bolbora eta azkenik perdigoiak edo draiak.  Angel Aintziburu / Jean Baptiste Etxarren   «Luzaiden gaindi», 2002 - 85. orr.

 



Nodoa: liferay1.lgp.ehu.eus