Bilaketa aurreratua

Ogi apurrak

Egungo Euskararen Hiztegia (EEH)

ostendu, osten, ostentzen (orobat ostondu g.er.) da/du ad ezkutatu.

Tapizen atzean naiz ostenduko, elkarrizketari adi.  Juan Garzia   «Hamlet» - William Shakesperare, 2002 - 143. orr.

Eguzkia hodeiak gorriztaturik ostendu da, astiro.  Edorta Jimenez   «Europako mugetan barrena», 2000 - 259. orr.

Eguzkia erabat ostendu denean are gorri-moreago egin dira ostertzeko laino printzak.  Jokin Urain   «Errotarria», 2006 - 85. orr.

Berehala ostendu zitzaidan irudia begibistatik, baina mezuak argi salatzen zuen norekin ari nintzen.  Javi Cillero   «Hollywood eta biok», 1998 - 143. orr.

Zuhaitzek zuhaiztia ostentzen dute.  Javi Cillero   «Hollywood eta biok», 1998 - 75. orr.

Gortina beltz batzuek ostentzen zituzten ate-leihoak.  Matías Múgica   «Hiltzaile baten aitormena» - Joseph Roth, 2004 - 82. orr.

Besteak zorroen barrenean tabako-kartoiak ostendu eta portu ondoko estankoan sartu dira.  Urtzi Urrutikoeetxea   «Auzoak», 2005 - 32. orr.

Begiratu egin nion, baina iluntasunak ostendu zidan haren aurpegia.  Xabier Montoia   «Baina bihotzak dio», 2002 - 71. orr.

Berandu barik, Tomen maletaren hondoan ostendua, gutunazal bat topatu nuen.  Patxi Zubizarreta   «Jeans-ak hozkailuan», 2000 - 185. orr.

Deskubritu al duzu nigan ostendurik sumatzen zenuen altxor ezkutu hori?  Xabier Mendiguren Elizegi   «Arima enkoniatuak», 2006 - 30. orr.

Gero euria hasi zuen, eta begien itxi-ireki batean demonio guztiak handik ostenduta zeuden.  Joanes Urkixo   «Gerlari zuria», 2004 - 127. orr.

 



Nodoa: liferay1.lgp.ehu.eus