Egungo Euskararen Hiztegia (EEH)
oinka (orobat ointka g,er,) 1 adlag oin kolpeak emanez.
"Lasai, zaldiak!", hots egin zuen Lubisek, gure zalapartarekin urdurituta baitzeuden, arnaska eta oinka. Bernardo Atxaga «Soinujolearen semea», 2003 - 116. orr.
Don Fernandok bere hankapean hartua zeukan Ermandadeko bat, eta oinka eta oinka neurtu beharrean. Patxi Ezkiaga «On Kixote Mantxako» - Miguel de Cervantes, 2005 - 91. orr.
• 2 iz oinkada, pausoa. ik oinkada.
Oinka astunak hauteman zituen Graxik. Itxaro Borda «Zeruetako erresuma», 2005 - 27. orr.