Bilaketa aurreratua

Ogi apurrak

Egungo Euskararen Hiztegia (EEH)

nirvana (orobat nirbana g.er.; Euskaltzaindiaren Hiztegian nirvana agertzen da) 1 iz budismoan, erabateko zoriontasuna, norbanakoa jainkoaren izatearekin batzen, eta oinaze eta desirarik ezean datzana.

Beste batzuek nirvana deitu arren hark lasaitasun egoera deitzea nahiago zuen horren bila.  Bego Montorio   «Napomuceno da Silva Araujo jaunaren testamentua» - Germano Almeida, 2003 - 151. orr.

Deus gutxi aski da nirvanara joateko, zerbait edan, porro bat, kanta bat, argazki bat, kontzientzia aldatzen edo zirikatzen duen edozein gauza.  Karlos Zabala   «Buda zoriontsuen etxea» - João Ubaldo Ribeiro, 2003 - 146. orr.

Lehen kanpaia entzun orduko, komisarioa, Telleriari erabat gogaikarri zitzaion nirvana partikularrean murgildu zen.  Harkaitz Cano   «Pasaia blues», 1999 - 65. orr.

Hizkuntza landuz Nirvanarantz Sexu bidez.  Josetxo Azkona   «Patata soro bat», 2004 - 169. orr.

2 (hitz elkartuetan)

Hasiera-hasieran ez gazi eta ez gozo, nirvana egoera moduko batean nengoen, dena gertatzen baitzitzaidan berri, dena bitxi, dena deigarri.  Xabier Mendiguren Elizegi   «Errautsen distira», 2002 - 79. orr.

 



Nodoa: liferay1.lgp.ehu.eus