Bilaketa aurreratua

Ogi apurrak

Egungo Euskararen Hiztegia (EEH)

mortairu (orobat morteiru; Euskaltzaindiaren Hiztegian motrailu agertzen da) 1 iz esfera erdiko hutsunea duen ontzi sendoa, alea kolpeka xehatzeko erabiltzen dena. ik motrailu.

Hobe duzu kafe aleak xehe-xehe egitea, morteiruz zanpatzea baino.  Javi Cillero   «Hollywood eta biok», 1998 - 47. orr.

Montalibeteko jauregian eskorbutoaren kontrako hauts haluzinagarriez beteta aurkitu zuten egurrezko mortairuarena...  Anjel Lertxundi   «Konpainia noblean», 2004 - 159. orr.

Maskor horiek bildu direnean, burdinazko erreminta batzuekin ebaki bat egiten zaie inguru guztian, eta zauri horietatik purpuraren zukua ateratzen da malko moduan; hori mortairuan jaso eta xehekatuz prestatzen da.  Santiago Iruretagoiena   «Arkitekturaz hamar liburuak» - Vitruvio, 2000 - 3550. orr.

Hurrena bil ezazu dena ipurdirik gabeko mortairu batean eta ora ezazu hiru hilabetetan zehar.  Patxi Zubizarreta   «Mila gau eta bat gehiago» - Anonimoa, 2002 - 186. orr.

Orea egiteko mortairua prestatu zuen.  Askoren artean   «Asisko Frantzizko, Asisko Klara», 2002 - 447. orr.

2 (hitz elkartuetan)

Mortairu-paleta batez.  Joxe Austin Arrieta   «Homo Faber» - Max Frisch, 2001 - 296. orr.

 



Nodoa: liferay1.lgp.ehu.eus