Bilaketa aurreratua

Ogi apurrak

Egungo Euskararen Hiztegia (EEH)

moldegabe (orobat moldagabe g.er.) 1 izond molde edo itxurarik ez duena.

Nire aldamenean bertan objektu moldegabe bat azaldu zitzaidan berehala begi-bistan: eskalapoia.  Urtzi Urrutikoetxea   «Zoririk ez» - Imre Kertész, 2003 - 189. orr.

Frantses estiloko eleberri horietakoak ziren; eleberri pornografikoak, moldegabeak, halako ukitu psikologiko batekin, militarrentzat, ikasleentzat eta burubide gutxiko jendearentzat eginak.  Josu Zabaleta   «Jakintzaren arbola» - Pio Baroja, 2006 - 227. orr.

Gainerakoek isilik estutu zioten elkarri eskua, izotza bezain hotza batzuena, sua bezain beroa besteena, eta isilik, elkarri ez begiratzeko ahaleginak eginez, talde moldegabea eratuz elkarganatu ziren.  Jose Morales   «Zazpi urkatuak» - Leonid Nikolaievitx Andreiev, 2006 - 89. orr.

Haxixa saltzera etorritako tunisiar bat zen Beshir hura, azkenean moldagabeen eta baztertuen leku hartan gelditu zena.  Fernando Rey   «Paradisuko Almanaka» - Gianni Celati, 2005 - 187. orr.

2 moldakaitza.

Lodikotea, moldegabea, inoxoa eta aurpegi pikorrez emokatua, taldeko gainerako lagunek [...] ez zuten begiko zikina baino gehiago nahi beren inguruan, are gutiago asteburuetan neskatara ateratzen ginelarik.  Aingeru Epaltza   «Rock'n'roll», 2000 - 41. orr.

3 (adizlagun gisa) ik moldegabeki.

Zur lodiak, ohol lodiak, iltze lodiak dauzka, duela hirurehun urte moldegabe doituak eta josiak; dardara egiten dute zaharrez eta hala ere badute sendotik eta ikaragarritik.  Koldo Izagirre   «Idi orgaren karranka» - Victor Hugo, 2002 - 121. orr.

 



Nodoa: liferay1.lgp.ehu.eus