Egungo Euskararen Hiztegia (EEH)
menturamentu (orobat mendu g.er.) iz landare batean txertatzen den beste landare baten zatia. ik txerto.
Horrelatsu dira zuen bihotza hartzen duten jaiotza arrotz eta kanpokoak, berauek, txertu bezala, mentu txarrak ematen dietelarik zuen fruitu guztiei. Joan Mari Lekuona «Mistika liburuak» - Eckhart-Tauler, 1997 - 112. orr.
Aipatu berri ditudan gauzok zure ariman egiaz txertatzen dira, hala nola mentua jartzen den zuhaitz-gerrian: ondoko fruituek txertuaren ezaugarriak izango ditu eta ez zuhaitz-gerriarenak. Joan Mari Lekuona «Mistika liburuak» - Eckhart-Tauler, 1997 - 112. orr.
