Bilaketa aurreratua

Ogi apurrak

Egungo Euskararen Hiztegia (EEH)

maita (hitz elkartuetan lehen osagai gisa; ik maite 4)

Bi dira maitamenaren maita-aurpegi horiek: ezagumenarena eta hautamenarena edo askatasunarena, maitamenagan dautzanak.  Jenaro Garate   «Gizakia maitagogoa da», 2001 - 26. orr.

Gure hasierako bertako eraikuntzatik daukagu maita indarra eta ahalmena.  Jenaro Garate   «Gizakia maitagogoa da», 2001 - 35. orr.

Areago oraindik, haren maita-goxozko nahiz desafiozko hizketak irakurtzen zituenean.  Patxi Ezkiaga   «On Kixote Mantxako» - Miguel de Cervantes, 2005 - 15. orr.

Eta hau da honako honetan higuinik gehiena ematen didana, zera, Tobosoko Dulzineagana maita-hoztua jartzen duela Don Kijote.  Patxi Ezkiaga   «On Kixote Mantxako» - Miguel de Cervantes, 2005 - 196. orr.

Alegia, haginaren pare dela guretzat maitea edo maita-laguna.  Iñaki Segurola   «Gaur ere ez du hiltzeko eguraldirik egingo», 2005 - 201. orr.

Horrela, maita legeari makurturik naukazu.  Patxi Ezkiaga   «On Kixote Mantxako» - Miguel de Cervantes, 2005 - 130. orr.

Denetarik abandonatua zen semearen maita-saria zena?  Itxaro Borda   «Zeruetako erresuma», 2005 - 262. orr.

Erakargarriak ezagutu maita senak eraginda, gogoko -maitagarri- den ala ez miatu, aukera egin, eta hautatua maitatu, dena da bat, aurpegiera desberdinak erakutsi arren.  Jenaro Garate   «Gizakia maitagogoa da», 2001 - 27. orr.

 



Nodoa: liferay1.lgp.ehu.eus