Bilaketa aurreratua

Ogi apurrak

Egungo Euskararen Hiztegia (EEH)

kontaera (orobat kondaera g.er.) 1 iz kontzatzea, kontakizuna.

Bagenekien zer kontatu nahi zigun [...] baina ez genion kontaera zapuztu nahi.  Bernardo Atxaga   «Soinujolearen semea», 2003 - 29. orr.

Horrela hasten da Emilio Laurenten kontaera. Gregoryk kontaerari ekitean dioenez, berak hamabi urte ditu 1943an.  Edorta Jimenez   «Hemingway eta euskaldunak zerbitzu sekretuetan», 2003 - 33. orr.

Kontaera, bat-batean, hortxe etenda geratu zen.  Xabier Olarra   «Deabruaren hiztegia» - Ambroise Bierce, 2001 - 151. orr.

Hemen amaitzen da kontaera.  Elizen arteko biblia   Dn 7,28

Baskoien eta erromatarren arteko batailen kontaeretan.  Bernardo Atxaga   «Lekuak», 2005 - 19. orr.

Ipuin eta kontaera laburrak.  Josu Zabaleta   «Sei pertsonaia autore bila» - Luigi Pirandello, 2003 - 10. orr.

Ipuinik garratzena "Manexak" dateke, Zuberoa etorkizunean galduaren kontaera ikaragarria.  Markos Zapiain   «Errua eta maitasuna», 2002 - 101. orr.

Kontaeraren antolaketa biia atsegingarri da irakurlearen belarrietarako.  Elizen arteko biblia   2 M 15,39

Norbaiten esperientzia ahozko kontaera bihurtu zen unera jiratu behar dugu burua.  Bernardo Atxaga   «Groenlandiako lezioa», 1998 - 64. orr.

2 kontatzeko era.

Hala istorioaren jatorriagatik nola kontaeragatik, ahoz transmititutako istorio baten papereratzearen traza hartzen zaio Riomundo-ri.  Berria - Kultura   2006-03-07

hitz multzoen maiztasunak (gutxienez 3 aldiz agertzen direnak)

sorreraren kontaera (3)

 



Nodoa: liferay1.lgp.ehu.eus