Bilaketa aurreratua

Ogi apurrak

Egungo Euskararen Hiztegia (EEH)

konfidente (orobat konfident g.er.) 1 iz konfiantzazko laguna.

Bataren edo bestearen ilusio edo kezken konfident nintzen baina orokortasun batzuk eskaintzen nien mintzatzen zitzaizkidanei.  Piarres Aintziart   «Azken apeza», 2005 - 97. orr.

Asistenta narras, zakar eta axolagabe bat maritxuaren konfidente izatea.  Xabier Mendiguren Elizegi   «16 ipuin amodiozko», 2002 - 177. orr.

1816an ahalguztiduna izatera ailegatu zen, Angulemako dukesaren konfidente bakarra alegia.  Monika Etxebarria   «Goragalea» - Jean Paul Sartre, 2003 - 41. orr.

2 isilmandataria.

Intxaurrondon torturatuta hil zutela adierazi zuten hainbat lekukok, hala nola Angel Lopez Carrillo poliziak, Vicente Soria guardia zibilak eta Pedro Luis Migueliz Txofo konfidenteak.  Berria - Euskal Herria   2004-12-28

Lehergailuen hornitzaileen kontua, adibidez, Rafa Zouhier konfiudenteak azaldu zion Del Burgori, honek espetxera bidali zion galdetegi polemikoari erantzutean: […].  Berria - Harian   2005-03-10

Ez zaizue burutik pasa haiek satorra zulotik ateratzen ikusi eta bere arrastoa jarraitu ondoren konfidentea zela deskubritu, Alargun Beltzari amua irentsarazi eta informazio okerra pasarazi ondoren desagerrarazi dutenik?  Harkaitz Cano   «Pasaia blues», 1999 - 69. orr.

3 (hitz elkartuetan)

Ez al zen guretzat konfidente lanean ari?  Harkaitz Cano   «Pasaia blues», 1999 - 67. orr.

 



Nodoa: liferay1.lgp.ehu.eus