Bilaketa aurreratua

Ogi apurrak

Egungo Euskararen Hiztegia (EEH)

koloratu, kolora, koloratzen (orobat koloretu; Euskaltzaindiaren Hiztegian koloratu agertzen da) 1 da/du ad kolorea hartu edo eman, kolorez hornitu. ik koloreztatu.

Pila haiek, ibai hura, perla koloreko itzal delikatuez hornitzen ziren, more bigunez, [...], kolore leun guztiez koloratzen ziren.  Karlos Zabala   «Parisen sabela» - Emile Zola, 2004 - 49. orr.

Ardoak koloretu egin baitzion portzelanazko azal zuria. Malenkoniak koloratzen du liburu guztia.  Josu Zabaleta   «Gauza baten ametsa» - Pier Paolo Pasolini, 1998 - 131. orr.

Udazkena, uzta biltzeko denbora, mendiak eta arbolak koloratzen dituen sasoina.  Herria   2003-03-13

Oihalkiak nasaiki koloratuak, kolorezko kristalkiak gasagarrean edo labean landuak, larrukiak, [...].  Herria   2002-12-19

2 (era burutua izenondo gisa)

Horien arteko harremana ez da kolorea eta gorputz koloratuaren artekoa, kolorea gorputzean dagoelako subjektuan ez dauka beragan substantzia berezkorik; gorputz koloratua baita substantzia, kolorea, aldiz, substantzian dago.  Imanol Unzurrunzaga   «Hainbat idazlan» - San Agustin, 2003 - 304. orr.

Bazuen sekretu bat beira koloretuentzat.  Juan Garzia   «Sistema periodikoa» - Primo Levi, 1998 - 126. orr.

 



Nodoa: liferay1.lgp.ehu.eus