Bilaketa aurreratua

Ogi apurrak

Egungo Euskararen Hiztegia (EEH)

koinatu (orobat koinat g.er.) 1 iz norbaitentzat, bere ezkonlagunaren anaia, edo bere ahizparen ezkonlaguna. ik koinata.

Genevan bere ahizpa Gina eta bere koinatu Guglielmo Ferrero zituen, urte asko lehenago arrazoi politikoengatik hara alde eginak.  Fernando Rey   «Gure etxeko kontuak» - Natalia Ginzburg, 2004 - 117. orr.

Hura Zuberoan zen, alabaina, bere koinatu Beltzuntzeri buru ematen.  Aingeru Epaltza   «Mailuaren odola», 2006 - 283. orr.

Nire koinata Dijla-ren koinatua zen.  Juan Kruz Igerabide   «Nire aitaren fusila» - Hiner Saleem, 2004 - 94. orr.

Kirxak ongi etorria egin zien semearen emazteari eta koinatuari.  Patxi Zubizarreta   «Mirarien kalezuloa» - Nagib Mahfuz, 2006 - 272. orr.

Koinatuak emaztetzat hartu nahi ez badu, [...].  Elizen arteko biblia   Dt 25,7

Henrike Nafarroakoak koinatuaren alde egin zuen oraingoan ere.  Aingeru Epaltza   «Mailuaren odola», 2006 - 68. orr.

Bere seme ta alaberi, iloba, koinat, eta familiako guzieri, gure doluminak.  Herria   2004-11-25

Gustatuko litzaidake agur esatea arrebari eta koinatuari.  Jose Morales   «Arima hilak» - Nikolai Gogol, 1998 - 439. orr.

2 (hitz elkartuetan)

Anai-arrebak, koinatu-koinatak, ilobak, semea, neska-laguna...  Jokin Urain   «Errotarria», 2006 - 203. orr.

Argi zegoen Unairen patua arreba-koinatu-ilobenarekin uztartua zegoela abuztuko igande horretan.  Aingeru Epaltza   «Rock'n'roll», 2000 - 214. orr.

Aurrekoen seme-alabak, esate baterako, edo koinatu-errainak.  Unai Elorriaga   «Van't Hoffen ilea», 2003 - 208. orr.

hitz multzoen maiztasunak (gutxienez 3 aldiz agertzen direnak)

defentsa ministroaren koinatua (3); ministroaren koinatua bahitu (3)

 



Nodoa: liferay1.lgp.ehu.eus