Bilaketa aurreratua

Ogi apurrak

Egungo Euskararen Hiztegia (EEH)

kaskopelatu (orobat kasko-pelatu) 1 izond/iz burusoila.

Buruzagi ile xuritu edo kasko pelatu batzu.  Herria   2001-06-14

Berrogei urteko europar kasko pelatu pottoloa.  Ramuntxo Etxeberri   «Skyroom», 2004 - 253. orr.

Ni bezalako buru soil edo kaskopelatu baten gai[n]ean.  Herria   2005-09-22

Ez, gizon zahar-zahar kasko-pelatu bat zen.  Daniel Landart   «Anaiaren azken hitza», 1999 - 63. orr.

Nahiz burusoila edo kasko pelatua den, ez du Gehexan Pontto-k deus bilo luzedunen kontra.Su eten baten hotsa zabaldu da, baina oraindik ezin kaskopelatua bakarrik utzi.  Herria   2004-02-05

Gainera, beharrean ibili, ibili naiz, baina kaskopelatu motel horren ondoan potrojorran jardun dut, eta badakizu hori onena dela pentsa eta pentsa egoteko.  Patxi Zubizarreta   «Jeans-ak hozkailuan», 2000 - 255. orr.

2 iz ile gabeko burua.

Peterrek stetson handia kasko-pelatuan pausatu eta haritzen freskuran handitzen ari zen dantzarien borobilera eroan zituen beso bietan zintzilik zeramatzan Edmea eta Maiana.  Itxaro Borda   «Zeruetako erresuma», 2005 - 319. orr.

 



Nodoa: liferay1.lgp.ehu.eus