Egungo Euskararen Hiztegia (EEH)
kandadu (orobat kandatu g.er.) 1 iz giltzarrapoa.
Giltza handi hura kandaduan sartu eta ireki zuen. Fernando Rey «Ararat mendiaren sumina» - Yasar Kemal, 2003 - 48. orr.
Ateko kandadua neronek ireki dudalako. Koldo Biguri «On Camillo» - Giovanni Guareschi, 2001 - 129. orr.
Ezker-eskuin, atetilak zeuden, kandaduekin gakotuak. Bernardo Atxaga «Soinujolearen semea», 2003 - 148. orr.
Ateak katez eta kandaduz baitzeuden loturik. Iñaki Zabaleta «110. Street-eko geltokia», 2003 - 115. orr.
2 (hitz elkartuetan)
Lanak eduki zituzten lema askatzeko, kate-kandatu batekin zegoen trabatua. Koldo Izagirre «Sua nahi, Mr. Churchil?», 2005 - 279. orr.