Bilaketa aurreratua

Ogi apurrak

Egungo Euskararen Hiztegia (EEH)

kalbindar (orobat kalvindar g.er.) 1 izlag J. Calvin-i edo haren dotrinari dagokiona.

Debagoiendar-kalbindar bertsioan: eztabe beharrik eiten, ala?  Iban Zaldua   «Itzalak», 2004 - 102. orr.

Leizarraga, Joanes [...] ministro kalbindar euskalduna.  Aingeru Epaltza   «Mailuaren odola», 2006 - 311. orr.

Nafarroako erregina Erromako Eliza utzi eta kalbindar bilakatu zen.  Aingeru Epaltza   «Mailuaren odola», 2006 - 314. orr.

Erreforma kalbindarra eta kontrarreforma kristaua.  Berria - Harian   2005-04-13

Erreformismo kalbindarraren eraginez.  Askoren artean   «Filosofiako gida», 2004 - 316. orr.

1564an Pauen bilduriko Sinodo Kalbindarraren mandatua.  Askoren artean   «Filosofiako gida», 2004 - 316. orr.

XVI. mendeko Geneva kalbindarrean.  Berria - Kultura   2006-05-07

• 2 iz kalbinismoari jarraitzen dion pertsona. ik kalbinista; higanot.

Kalbindarren buruzagi nagusietarik erlijio gerletan.  Aingeru Epaltza   «Mailuaren odola», 2006 - 311. orr.

Aitaren politikari segida eman zion, aldi berean habsburgotarren eta kalbindarren kontra eginez.  Aingeru Epaltza   «Mailuaren odola», 2006 - 309. orr.

Nafarroako erregina Erromako Eliza utzi eta kalbindar bilakatu zen.  Aingeru Epaltza   «Mailuaren odola», 2006 - 314. orr.

3 (izenondo gisa)

Probintzia batera bere jarraitzaileei ezkutuan predikatzera datorren sermoilari kalvindarrak heriotza-zigorra bereganatuko du, harrapatzen badute, eta afaltzen eta lotan eman diona galeretara zigortuko dute betiko.  Juan Martin Elexpuru   «Delituez eta zigorrez» - Cesare Beccaria, 1999 - 116. orr.

Kalvin bera baino bi aldiz kalbindarragoa zela.  Joan Mari Irigoien   «Lur bat haratago», 2000 - 466. orr.

 



Nodoa: liferay1.lgp.ehu.eus