Bilaketa aurreratua

Ogi apurrak

Egungo Euskararen Hiztegia (EEH)

irristagarri 1 izond irristakorra.

Urmaelera igo eta urratsak kontu handiz eginez dabil hondo irristagarriaren gainean.  Oskar Arana   «Lotsaizuna» - John Maxwell Coetzee, 2004 - 157. orr.

Aurreko egunetako euri sarrien eraginez, bidean hosto pila erdi ustelduak ageri ziren han-hemenka, eta olioz igurtzia balego bezain irristagarria bihurtzen zuten bide hezea.  Juan Kruz Igerabide   «Hauts bihurtu zineten», 2005 - 12. orr.

Animaliak gara [...]; izerditan jartzen gara, hark [etsaiak] heldu nahi izanez gero gure azala irristagarri gerta dadin.  Ramon Saizarbitoria   «Gorde nazazu lurpean», 2000 - 109. orr.

2 irud

Gai irristagarria. Kontzeptuak berak ere -"Estatua", "independentzia", "subiranotasuna"- erasopean daudela azken aldi honetan, eta beren edukiak uste genuena baino askozaz ere irristagarriagoak direla.  Joseba Zulaika   «ETAren hautsa», 2006 - 55. orr.

• 3 iz zerbait irristarazten duen gaia.

Gizonak irristagarriz igurtzi ditu bere zakil ezin tenteagoa eta neskaren uzkia.  Juan Martin Elexpuru   «Esku bakarrarekin irakurtzeko kontuak» - Pilar Cristobal, 1999 - 51. orr.

4 ate irristagarri ate irristazailea.

Galeria txiki bat dirudi, erabat irekia, eta ate irristagarri batekin.  Juan Kruz Igerabide   «Txoria» - Oh Jung-hi, 2006 - 71. orr.

 



Nodoa: liferay1.lgp.ehu.eus