Egungo Euskararen Hiztegia (EEH)

ihinztatu, ihinzta(tu), ihinztatzen (orobat ihiztatu, g.er. eta ihintzatu g.er.) 1 du ad ihintzak bezala busti. ik ureztatu.

On Camillok pauso batzuk egin eta ur bedeinkatuz ihinztatu zituen hango denak. Koldo Biguri «On Camillo» - Giovanni Guareschi, 2001 - 119. orr.

Hau mundua, alde guztietatik estutzen baitu bat, han-hemenka eskukadaka hustuz baitoa eginak garen hautsa, zatitan deseginez gu, lurra gure odolez ihinztatuko balu bezala. Juan Garzia «Pedro Páramo» - Juan Rulfo, 2001 - 116. orr.

Elkarren arteko gutunak ihintzatu zituen perfume bera zabaldu zuen Macarenak Antonio lehengusuaren zerraldo aurrean. Joxemari Urteaga «Ordaina zor nizun», 2001 - 107. orr.

Ordukoz, apeza, isipuari eraginez, hilkutxa ihiztatzen ari zen kemen handiz. Aingeru Epaltza «Rock'n'roll», 2000 - 73. orr.

2 (era burutua izenondo gisa)

Argi ihinztatu bat, behegaina malkotan blai bailegoen emakumearen azpian. Juan Garzia «Pedro Páramo» - Juan Rulfo, 2001 - 45. orr.

Mandoa bezala lotuta, Paul D-k sentitu du belar ihinztatu eta tentagarria. Anton Garikano «Maitea» - Toni Morrison, 2004 - 305. orr.

Hizkuntza hautaketa

Campusen menua

Menu nagusia (profilak, ikasketak, egitura, ikerketa, unibertsitatera sartzeko bideak, alorrak, zerbitzuak eta langileak)

Ogi apurrak

Egungo Euskararen Hiztegia (EEH)