Bilaketa aurreratua

Ogi apurrak

Egungo Euskararen Hiztegia (EEH)

hisia (orobat hisi) 1 iz amorrua, haserrea.

Uste dut "Norbere buruaren herra edo hisia", deitzen dutela, ingelesez, psikologo batzuek higuindura berezi hori.  Fernando Rey   «Gure etxeko kontuak» - Natalia Ginzburg, 2004 - 215. orr.

2 gutxieste edo arbuio baten ondoriozko gorroto pasakorra. ik despit.

Jendeak sexua hainbeste kakarekin lotuko ez balu -zitalkeria, zeloak, hisiak, ziurtasun-eza, txutxu-mutxuak, errezeloak, "ego" harrotuak, kaka eta kaka gehiago-, lagunekin egiteak ez lioke inoiz kalterik ekarriko adiskidetasunari.  Karlos Zabala   «Buda zoriontsuen etxea» - João Ubaldo Ribeiro, 2003 - 126. orr.

Ezinegon guztiz ere bitxiek hartzen dute; irri egiten du, hisiak egoten da, negar egiten du, eta gero irakats diezaiodan erregutzen dit, halako fede on zinez liluragarriaz.     «Harreman arriskutsuak» - Choderlos de Laclos, 1997 - 127. orr.

Auzoko dendari aberats baten semea hisiaz bidaiak egitera joan omen zen, Clauderi hitz goxo bat aterarazi ezinik.  Karlos Zabala   «Parisen sabela» - Emile Zola, 2004 - 171. orr.

Hisiz eta despit hutsez.  Joan Mari Irigoien   «Lur bat haratago», 2000 - 83. orr.

Halako batean Maryk alea eta zerri bazka saltzen zuen gizon bat ezagutu zuen eta, hisiz, harekin ezkondu zen.  Koro Navarro   «Artistakume baten erretratua» - Dylan Thomas, 1999 - 152. orr.

3 tema, seta.

Bere jomugara kosta ahala kosta heltzeko hisia besterik ez gogoan.  Karlos Zabala   «Mikel Strogoff» - Jules Verne, 2002 - 216. orr.

Aurrera segitzeko hisiarekin.  Joxe Austin Arrieta   «Homo Faber» - Max Frisch, 2001 - 75. orr.

 



Nodoa: liferay1.lgp.ehu.eus