Egungo Euskararen Hiztegia (EEH)
goratzapengoratzaile (orobat goratzale) 1 izond goratzen duena.
Objektuaren handitasunaren hartueman-errepresentazioak besterik ez dira, zeinak (munduaren) behatzaileak berekin eta bere ulermen-indarrarekin alderatzen dituen, eta goratzaileak suertatzen dira, bai objektua handitzen bada, baita subjektu behatzailea berekin hartuemanean txikiagoa bihurtzen bada ere. Ibon Uribarri «Arrazoimen hutsaren kritika» - Immanuel Kant, 1999 - 224. orr.
2 iz zerbait goratzen duen pertsona. ik goresle.
Gero ikusi dugu Jose-Antonio Zelai harri goratzale ezagutua. Herria 2001-07-12
