Egungo Euskararen Hiztegia (EEH)
erruda iz usain bortitz eta desatsegineko belar landarea, hosto oso zatikatuak eta lore horiak dituena (Ruta graveolens).
Atea ireki, begiak itxi, hamaika usain-belarrek perfumatutako airea biriketaratu -ezkaiak eta erromeroak, salbiak eta errudak, izpilikuak eta berbenak-. Joan Mari Irigoien «Ipuin batean bezala», 2002 - 55. orr.
Ekar ezazue erbinude bat eta erruda usaintsu pixka bat. Karlos Linazasoro «Ez balego beste mundurik», 2000 - 178. orr.
Sukaldeko armairuan topatu nuen, belarrez beteriko lapiko baten barruan: toronjondo-hosto, gaztela-lore, erruda-adar artean. Juan Garzia «Pedro Páramo» - Juan Rulfo, 2001 - 24. orr.
Kontu handiz, xaflarekin angelu justuan joaz, erruda temati baten zurtoina moztu zuen. Anton Garikano «Maitea» - Toni Morrison, 2004 - 193. orr.