Egungo Euskararen Hiztegia (EEH)
desfalko (orobat defalku) iz norbait bere zaintzapean dauden besteren ondasunez jabetzea; funtsak desbideratzea.
-Ez duzu inoiz desfalkorik egin? Karlos Linazasoro «Ez balego beste mundurik», 2000 - 103. orr.
Gogoratu zituen anonimoak, eta haien barruan nola zekarren egunkariko berri-atalak "diruzainaren defalkua"; gogoratu zuen [...] aitak, azken gauean, zin egin ziola Loewenthal zela lapurra. Juan Garzia «Ipuin hautatuak» - Jorge Luis Borges, 1998 - 148. orr.