Bilaketa aurreratua

Ogi apurrak

Egungo Euskararen Hiztegia (EEH)

belarjale iz belarra jaten duena. ik herbiboro; begetariano.

-Beste indiar batzuk berriz ez dute inolako bizidunik hiltzen, eta belarjale hutsak dira.  Patziku Perurena   «Trapuan pupua», 2001 - 327. orr.

Belarjalea bera, animaliak jatea krimen larritzat daukana.  Joxerra Garzia   «Itsasoan euri», 2003 - 123. orr.

Emakumeak esku osoa balu munduko merkataritzan, gure arraza belarjale bihurtuko litzateke.  Xabier Olarra   «Deabruaren hiztegia» - Ambroise Bierce, 2001 - 19. orr.

Badago arau pare bat, nahikoa xelebrea baina praktikan egiaztatu dena: batetik, animalia herbiboroa karniboroa baino tentelagoa dela dioena; belarjaleak, ohikoa duen elikagaiari etekin guztiak ateratzeko askozaz ere heste luzeagoa daukanez, hortxe ematen du odolak lan eta denborarik luzeena, garunaren (adimenaren) kaltetan.  Edorta Agirre   «Baietz okerreko bidea aukeratu! », 2006 - 86. orr.

Orixek ere belarjaletzat geunzkan euskaldun zahar baserritarrok.  Patziku Perurena   «Trapuan pupua», 2001 - 64. orr.

 



Nodoa: liferay1.lgp.ehu.eus