Egungo Euskararen Hiztegia (EEH)
aitonensemeaitondu, aiton(du), aintontzen (orobat aittondu g.er.) da/du ad aitona bihurtu; zahartu. ik amondu; aitona-amondu.
Adinak itsusten eta hondatzen duelako gorputza eta ekartzen zimurrak bisaira, halako tailuz, non segur egon baitzaitezke ezen mutil hura -denborak gizondua eta aitondua- mesprezatzerat eta gorrotatzerat ere iritsiko zinatekeela, koadroko bertze mutil hura gogoan. Joan Mari Irigoien «Lur bat haratago», 2000 - 592. orr.
Aitontzean, hain justu, bere bizitzari errepasoa egingo dio. Berria - Kultura 2006-04-26
