Shakespeareren sonetoak Juan Garziaren ahotsean
061. Zure gogoz nabila gau larrian
Zure gogoz nabila gau larrian
betazal astunok zuri zabalik?
Desiraz nakarzua lo errean,
zure mamuok soan kukuturik?
Izpiritua duzua igortzen
etxetik hain urrun, ene zelatan,
lotsari-alferraldiz zertan naizen,
jelosiazko ardura bizitan?
Oi!, ez da hain maitasun hori handi;
neure maitasunak nauka begi-zurt:
maitasun fin honek, kezkaz beilari,
amorez zaintzaile baitihardizut.
Zure zaintzan ni, eta atzartzen zu,
nigandik urrun, besteri hurrentsu.