Harvard University / New York University

Esti Blanco-Elorrieta Psikologiako irakasle titularra da New Yorkeko Unibertsitatean. Blanco-Elorrieta doktoreak bere ikerketan pertsona elebakarren eta eleaniztunen inguruko ezagutzak konbinatzen ditu, mintzamenaren edo zeinuen bidez hizkuntza prozesatzen dutenak, hizkuntzaren neurobiologia inklusibo eta osoa jomugan duelarik. Helburua da identifikatzea zer osagai eta printzipio nagusitan jarduten duen hizkuntza-sistemak, eta identifikatzea zer prozesuk irauten duten aldaketarik gabe hizkuntza-esperientzia oso desberdinen aurrean. Blanco-Elorrieta doktorearen ikerketak neuroirudien datuak, metodo konputazionalak eta konduktualak konbinatzen ditu eta ahalik eta ikuspegi naturalistena hartzen du laborategiko esperimentuen berri emateaz gain, mundu errealean komunikatzeak esan nahi duenaren esperientzia multifazetikoa eta eragin sozialduna atzemateko aukera ematen duten teoriak proposatzeko.

Blanco-Elorrieta doktoreak New Yorkeko Unibertsitatean lortu zuen doktoregoa, non Hizkuntzaren Neurozientzia laborategian lan egin zuen Liina Pylkkänenen zuzendaritzapean, eta doktorego ondoko prestakuntza Harvardeko Unibertsitatean osatu zuen Alfonso Caramazzarekin. Forbes aldizkariko "30 urder 30" 2020ko zientzialari gazteen zerrendan agertu zen.

Web orria

Universitat Oberta de Catalunya

2002an Psikologian lizentziatu nintzen Paduako Unibertsitatean (Italia). 2003an, Bresciako (Italia) Neurozientzia Kognitiboko Laborategian sartu nintzen. Bertan, neuropsikologo kliniko gisa lan egin nuen, eta, aldi berean, dementzia fronto-tenporala duten pazienteen hizkuntzaren gabeziak aztertu eta garuneko estimulazioa gaixotasun neurodegeneratiboak dituzten pazienteentzako errehabilitazio-tresna gisa erabiltzea ikertzen zuten proiektuetan lagundu nuen.

2006tik 2009ra, Psikobiologiako doktoregoa egin nuen Paduako Unibertsitatean (Italia), adineko pertsonen memoria semantikoaren eta episodikoaren osagai neurofisiologikoak ardatz hartuta. 2009an, Garunaren eta Kognizioaren Zentroko (Pompeu Fabra Unibertsitatea) Hizkuntza Ekoizpena eta Elebitasuna Taldean (SPB) sartu nintzen. 2009tik aurrera, nire ikerketa-interesak honako hauetan zentratzen dira: hitzen ekoizpenaren azterketan, garun-kaltea (post-iktusa eta gaixotasun neurodegeneratiboak) duten pertsonen kontrol ez-linguistikoaren prozesuetan, bereziki hiztun elebidunetan, eta dementzia kasuetan erreserba kognitiboan laguntzen duen elebitasunean. 2010ean 'Juan de la Cierva' ikerketa kontratua lortu nuen, eta 2014an Espainiako Gobernuaren 'Ramón y Cajal' kontratua. 2019ko abendutik, Universitat Oberta de Catalunyako Osasun Zientzien Fakultateko Neuropsikologia Masterreko irakasle titularra naiz, eta Cognitive NeuroLab-eko kidea.

Web orria

Universitá degli Studi di Padova

Judit Gervain irakasle titularra da Paduako Unibertsitateko (Italia) Gizarte Psikologia eta Garapen Sailean, eta ikertzaile zientifiko nagusia CNRSn (Paris, Frantzia). 2002an Neurozientzia Kognitiboan doktoretza lortu zuen, SISSAko (Trieste, Italia) Jacques Mehlerren zuzendaritzapean. Ondoren, doktorego ondoko ikertzaile gisa egin zuen lan British Columbiako Unibertsitatean (Vancouver, Kanada). 2009an, ikertzaile izan zen CNRSn (Paris, Frantzia), eta handik Paduako Unibertsitatera joan zen 2020an. Bere ikerketaren ardatza da hizketaren pertzepzio goiztiarra eta hizkuntzaren jabekuntza haur elebakarretan eta garapen tipikoko elebidunetan, baita entzumen-urritasuna duten haurtxoetan ere. Garun- eta jokabide-irudien teknikak erabiltzen ditu pertzepzioa eta hizkuntza aztertzeko, baita horien korrelatu neuronalak ere. Bere lana aldizkari garrantzitsuenetan argitaratu da, hala nola Science Advances, Nature Communications, PNAS eta Current Biology aldizkarietan. Editore elkartua da Developmental Science, Cognition and Neurophotonics. Gaur egun, ERCren finkapen-dirulaguntza batek finantzatzen du haren lana.

Web orria

Universität Zurich

Balthasar Bickel Hizkuntzalaritza Orokorreko irakaslea da Zuricheko Unibertsitateko Hizkuntza Konparatuaren Zientzien Sailean, eta baita Suitzako Hizkuntzaren Bilakaerari buruzko Ikerketa Zentro Nazionaleko zuzendaria ere. Metodo esperimentalak eta datuen zientzietako metodoak erabiltzen ditu hizkuntzetan eta espezieetan, hizkuntzak nola eboluzionatzen duten, nola prozesatzen diren eta nola eskuratzen diren zehazten duten indar kulturalak eta biologikoak aurkitzeko.

Balthasar Bickelek graduondoko prestakuntza lortu zuen Nijmegengo Max Planck Psikolinguistika Institutuko Antropologia Kognitiboko taldean, eta doktoretza jaso zuen 1997an Zuricheko Unibertsitatean. Mainz eta Berkeleyn doktoratu ondoren eta Zuricheko katedra laguntzaile baten ondoren, Leipzigeko Unibertsitateko hizkuntza-tipologiako irakasle bihurtu zen 2002an, eta gero Zurichera joan zen bizitzera 2011n.

Web orria