Bihotz-gelditzea (PCS) heriotza kausa nagusietako bat da mundu industrializatuan, eta zirkulazioaren eta kontzientziaren bat-bateko etena barne hartzen du, pultsu eta arnasketa faltak berretsia. Bihotz-biriketako bizkortzea (BBB) pazienteak bihotz-geldialdi baten ondoren bizirik irauteko funtsezko ebakuntzetako bat da; bizitzak salbatzen dituen prozedura da, eta konpresio torazikoak eta aireztapenak konbinatzen ditu gutxieneko odol-fluxu oxigenatua mantentzeko.

Oxigenoa emateko, odol-fluxu egokia sortu behar da bihotz-geldialdiaren denbora gehienean, BBB eraginkor baten bidez. Bihotz-geldialdian bihotz-biriketako erreanimatzaileen kalitatearen monitorizazioa aurrerapen handia izan bada ere suspertzearen zientzian, 2013an, Amerikako Bihotzaren Elkartearen adostasun-adierazpen batek RCP kalitatearen monitorizazio mota berri bat lehenetsi zuen, pazientearen erantzun fisiologikoan zentratua, suspertzaileak egiten duen moduan egin beharrean.

Horretarako, gaur egungo bizkortze-jarraibideek azpimarratzen dute RCP aldian uhin-kapnografia erabiltzea pazientea monitorizatzeko. Hainbat abantailaren artean, hala nola hodia behar bezala jartzen dela ziurtatzea, bere funtzio garrantzitsuenetako bat aireztapen-tasa monitorizatzea da, kaltegarria izan daitekeen gain-hartzea saihesten laguntzen duena. Gainera, uhin formako kapnografiak BBBren kalitatea monitorizatzea, EEEa garaiz detektatzea eta pazientearen pronostikoa zehaztea ahalbidetuko luke. Hala ere, zenbait ikerketak jakinarazi dutenez, gorabehera azkarrak agertu dira kapnograman, aurrerantzean CC artefaktua, BBBn uhin formako kapnografiaren erabilera egingarria zaildu dezaketenak.

Fidagarritasun faltaz gain, hainbat faktore hartu behar dira kontuan ETCO2ren neurketak interpretatzerakoan. Konpresio torazikoek eta aireztapenak kontrako ondorioak dituzte ETCO2 mailetan. Konpresio torazikoek CO2-aren kontzentrazioa handitzen dute, ehunen CO2 biriketara eramanez; aireztapenek, berriz, biriken CO2 ezabatzen dute, ETCO2-a gutxituz. Beraz, aireztapen-tasa nahaste-faktore garrantzitsua da.

Tesi honek uhin-kapnografiaren bideragarritasuna aztertzen du, pazienteak bizkortzeko ahaleginei ematen dien erantzun fisiologikoa monitorizatzeko tresna ez-inbaditzaile gisa. Tarteko lau helburu zehaztu ziren.

Lehenik eta behin, CC artefaktuaren eragina eta morfologia aztertu ziren, eta aireztapenen detekzioan eta aireztapen-tasaren eta ETCO2aren neurketan duen eragin negatiboa ebaluatu zen. Bigarrenik, artefaktuak kentzeko zenbait teknika erabili ziren, aireztapenen detekzioa hobetzeko eta kapnografiaren uhin-forma hobetzeko. Hirugarrenik, aireztapenek eta aireztapen-tasak ospitalez kanpoko bihotz-geldialdiko kapnogrametan neurtutako CO2 exhalatuan duten inpaktua modelatzeko estrategia berri bat aplikatu zen; horri esker, konpresio torazikoei egotz dakiekeen ETCO2-aren aldaketa neurtu ahal izango litzateke, aireztapen konkurrenteen eragina kenduz. Azkenik, konpresio torazikoen etenaldietan ETCO2ren joeren ebaluazioak zirkulazio espontaneoaren itzulera detektatzea ahalbidetuko lukeen aztertzen ari gara. Metrika hori baliagarria izan liteke beste erabaki-tresna batzuen osagarri gisa.