1- Publizitate, Kontsumo eta Osasunaren testuingurua ezagutzea eta aztertzea, norbanako, talde, gizarte, erakunde eta ekonomiaren ikuspegitik.

2- Prozesu eta fenomeno psikosozial nagusiak ezagutzea eta argi identifikatzea, Publizitate, Kontsumo eta Osasunaren arloetan.

3- Portaerak, egoerak eta prozesu psikosozialak hobetzeari begirako interbentzio arloak ezagutzea eta bereiztea Publizitatean, Kontsumoan eta Osasunean.

4- Publizitate, Kontsumo eta Osasunaren arloetan esku hartzeko beharrezkoak diren ereduak, metodoak, tresnak, estrategiak eta teknikak ezagutzea eta horiek erabiltzeko trebetasuna eskuratzea.

5- Psikologiaren printzipio etikoak ezagutzea eta aplikatzen jakitea, Publizitatearen eta Kontsumoaren arloetan.

6- Publizitate, Kontsumo eta Osasunaren arloko ikerketa estrategiak ezagutzea, interbentziorako metodologia eta tresna berriak egokitzeko eta garatzeko.

7- Publizitateari, Kontsumoari eta Osasunari buruzko askotariko dokumentu iturriak erabiltzeko gai izatea, eta informazioa eskuratzeko beharrezkoak diren estrategiak menperatzen direla erakustea.

Temario:



1. Publizitatearen, Kontsumoaren eta Osasunaren Psikologiarako sarrera.

2. Publizitatearen eta kontsumoaren oinarri psikosozialak eta ekonomikoak.

3. Pertsuasioa eta jarrera.

4. Jarrera aldaketa azaltzeko teoriak eta ereduak.

5. Informazio Kanpainak.

6. Kontsumo portaeraren dimentsioak.

7. Neuromarketina.

8. Kontsumoari lotutako psikopatologiak, prebentzioa eta tratamendua.

9. Kontsumo arduratsua eta osasungarria.

10. Publizitate inpaktua ebaluatzea eta ikertzea.

Metodologiak konbinatu egiten ditu eskola magistralak eta metodologia aktiboak, non ikaskuntzaren protagonismoa ikasleari dagokion eta irakasleek bitartekari edo bideratzaile lanak egiten dituzten.

UPV/EHUren hezkuntza ereduari jarraituta (IKD I3), ikaskuntzan oinarritutako eredu baten alde egiten da. Hala, irakasleen rola izango da ikaskuntza jarduerak diseinatzea, ikasten erakustea eta ebaluatzea, eta ikasleen rola, berriz, jarduerak egitea, beren ikaskuntza eraikitzea, ezagutza sortzea eta autoebaluatzea.

Irakaskuntza metodologia:

1. Parte hartzeko eskola magistralak (eskola teorikoak): parte hartzeko eskola magistralak egiten dira. Horrelako eskoletan azalpenak ematen dira, baina ikasleen parte hartzea ohiko eskoletan handiagoa da; hartara, informazioa eman edo lezio magistrala ematearekin batera, ikasleek galderak, ariketak edo eztabaidak planteatu ditzakete. Hori dela eta, ikasleen motibazioa eta arreta areagotzen dira, eta ikaskideekin batera informazioa egituratu, eta haren inguruan hausnartu edo eztabaidatu behar dute.

2. Arazoetan oinarritutako ikaskuntza, ArazoetanOI (eskola teorikoetan, ikasgelako praktiketan eta ordenagailuko praktiketan): irakasleek ikasleek konpondu beharreko arazo bat planteatzen dute. Ikaskuntza metodo bat da, arazoez baliatzeko printzipioan oinarritzen dena, ezagutza berriak eskuratzeko eta barneratzeko. Ikaslea erdigunean jartzen duen ikaskuntza ikuspegi bat da, eta horren bidez, jarduera profesionalean beharrezkoak diren gaitasunak eta trebetasunak garatu nahi dira. Irakasleen rola ezagutza transferitzea da, baina modu aktiboan dihardu, taldeko lanaren moderatzailea eta motibatzailea delako.

3. Proiektuen araberako ikaskuntza, ProiektuenAI (tailer eta mintegietan): metodologia bat da, non ikasleek erantzun bat eman behar duten egoera, behar edo erronka batzuei erantzuteko, horretarako beren ezagutzak, baliabideak, ikerketa, gogoetak eta kooperazio aktiboa erabilita. Ikaskuntza aktiboari lotuta dago, ikaslea delako irakaskuntza-ikaskuntza prozesuaren protagonista. Horren bidez, ikasleak hainbat baliabide azter ditzake, teoria eta praktika uztartzen dituen hezkuntza helburu batez. Irakasleak, gidatzeko galderak egiteaz gainera, bitartekari eta bideratzaile rola bete behar du.

4. Irakaskuntza birtuala (eGela): ikasgela birtualen zerbitzua (Moodle plataforma). Unibertsitateak eskaintzen du, irakasleek, hala nahi badute, irakaskuntzari eta eskolari lotutako informazioa eman eta kudeatu dezaten.

Eskoletara joaten diren (gutxienez % 80) eta proposatutako lanak egiten dituzten ikasleek etengabeko ebaluazioa egin dezakete, azken notaren % 100 horrela eskuratuta.



Irakasgai honetan, ikasleak “Etengabeko ebaluazioa” modalitateari uko egiten badio, horretarako eskaera aurkeztu ahal izango dio irakasleari Fakultatearen Idazkaritza Nagusian, lauhilekoaren lehenengo 9 asteetan. Horrela, irakasgaiaren amaierako azterketa ofiziala egin ahal izango du.



1. ETENGABEKO EBALUAZIOA:

Zati praktikoaren eta zati teorikoaren ebaluazioak berdin balio du azken notan (% 50), hau da, zati bakoitzak 5 puntuko balioa du.

Teoria ebaluatzeko aintzat hartuko dira ikasturtean zehar ikasgelan planteatutako jarduerak, baita irakurgaiak ere, irakasleak hala erabakitzen badu.

Praktikak osatuta daude: ikasgelako praktikei lotutako banakako lan bat (2 puntu), taldeko lan bat (2 puntu) eta ordenagailuko praktikei lotutako banakako lan bat (puntu bat).

Zati guztiak (teoria eta praktika) gainditu behar dira; beraz, gutxienez puntuazioaren % 50 lortu behar da zati bakoitzean. Baten batek zati teorikoa edo praktikoa gainditu gabe utziz gero, gainditutako zatian lortutako kalifikazioa gordeko zaio, eta amaierako azterketan “etengabeko ebaluazioan” gainditu ez duen zatia bakarrik egin beharko du.



2. AMAIERAKO EBALUAZIOA AZTERKETA OFIZIALEAN:

Amaierako azterketa teoriko-praktiko bat egin behar da. “Etengabeko ebaluazioa” modalitatea aukeratzen ez duenak deialdi ofizialeko azterketa egin beharko du, irakasgaia gainditzeko. Edonola ere, zati teorikoa eta zati praktikoa gainditu beharko dira.





3. IRAKASKUNTZA EZ-PRESENTZIALA:

Irakaskuntza modalitate ez-presentzialean eman beharko balitz, urruneko ebaluazio sistema bat jarriko da martxan, modalitate presentzial edo bimodalerako ezarritako baldintzak mantentzea ahalbidetuko duena.

Etengabeko ebaluazioa: ariketa teorikoak eta praktikak online formatura egokituko dira, eta ikasleek emailez edo eGela bidez entregatu ahal izango dituzte.

Amaierako ebaluazioa: azterketa teoriko-praktikoa online egingo da, eGela plataformaren bidez.

Oinarrizko bibliografia

Agirre, M.S. (2004). Sektore espezifikoetako marketina. Bilbo: EHU.

Alonso, J. (2001). Comportamiento del consumidor. Madril: ESIC Editorial.

Alonso, J., eta Grande, I. (2005). Comportamiento del consumidor. Madril: ESIC Editorial.

Briñol, P., De la Corte, L., eta Becerra, A. (2008). Qué es Persuasión. Madril: Biblioteca Nueva. Cuadernos de la Fundació Víctor Grífols i Lucas (2018). Publicidad y salud, 49. zk. Bartzelona:

Fundació Víctor Grifols i Lucas.

Cuesta, U., eta Gaspar, S. (2013). Publicidad y salud. Madril: Fragua.

Frederiksen, L.W., Solomon, L.J., eta Brehony, K.A. (1984). Marketing health behavior. Principles,

techniques and aplications. New York: Plenum Press.

Igartua, J.J. (1996). Psicología de la Publicidad. Donostia: Psikologia Fakultatea.

Joannis, H. (1986). El proceso de creación publicitaria. Planteamiento, concepción y realización de

los mensajes. Bilbo: Deustu.

Kotler, P., et al. (2000). Introducción al marketing. Edición europea. Madril: Prentice-Hall.

Kotler, P., Roberto, E.L., eta Lee, N. (2002). Social marketing. Improving the quality of life. Second

edition. Thousand Oaks, CA: Sage.

Quintanilla, I., (2002). Psicología del consumidor. Madril: Prentice-Hall.

Schiffman, L.G., Kanuk, L. eta Wisenblit, J. (2015). Comportamiento del consumidor (11. argitalpena),

Mexiko: Pearson.

Schiffman, L.G., eta Kanuk, L. (2005). Comportamiento del consumidor. Mexiko: Pearson Educación. Stellefson, M., Chaney, J.D., Chaney, B.H., eta Paige, S.T. (2020). Exploring the role of soical media in

health promotion. Open acces: MDPI.

Wells, W., Moriarty, S. eta Burnett, J. (2007). Publicidad. Principios y Práctica (7. argitalpena). Mexiko:

Pearson Educación.

Gehiago sakontzeko bibliografia

Bassat, L. (2004). El libro Rojo de la publicidad. Bartzelona: De Bolsillo.
Chomsky, N., eta Ramonet, I. (2005). Cómo nos venden la moto. Bartzelona: Icaria.
Fennis, B.M., eta Stroebe, W. (2010). The Psychology of Advertising. New York: Psychology Press. Fierro, A. (2019). Psicología. Area metropolitana.
Galbraith, J. K. (1958 / rev. 1998). La sociedad opulenta.
Galbraith, J. K. (1977). El nuevo estado industrial.
Gil-Juárez, A., Feliu, J., Borràs, V., eta Juanola, E. (2004). Psicología económica y del comportamiento del consumidor. Bartzelona: UOC.
Grande, I. (2004). Marketing croscultural. Madril: ESIC Editorial.
Leggett, B., eta Velilla, R. (2008). Persuasión. La clave del éxito en la comunicación para los negocios.
Madril: Prentice Hall.
Quintanilla, I. eta Bonavía T. (2005). Psicología y economía. Valentzia: Universitat de Valencia. Rivera, J., Arellano, R., eta Molero, V.M. (2009). Conducta del consumidor. Estrategias y políticas
aplicadas al marketing. Pozuelo de Alancón (Madril): ESIC.
Salcedo, A. (2008). Anatomía de la persuasión. Madril: ESIC Editorial.

Aldizkariak

Journal of Consumer Psychology
Journal of Economic Psychology
International Journal of Research in Marketing
Journal of Consumer Research
Consumer
Ocu
Scientific American. Cerebro y Mente