Irakasgaia honek ikus-entzunezko sisteman parte hartzen diren agenteen arteko erlazioak ikasleei erakustea nahi du. Edukien ekoizleen eta telebista kateen zeregina ikus-entzunezko sisteman aztertuko da. Halaber komunikazio politikek duten eragina kontuan izango da baita ere.

Irakasgai honen helburua publizitatearen zeregina ikus-entzunezko sistemaren marko zabalean kokatzea da.

1. Ikusentzunezko sistema antolatzen diren agente nagusiak ezagutzea.



2. Ikusentzunezko sistema araudi nagusiak eta arautzen duten erakundeak ezagutzea



3. Ikusentzunezko sistemaren oinarri teknologiko eta ekonomikoak ezagutzea



4. Ikusentzunezko sisteman kontu nagusiak aztertzea kritikoki: copyrighta eta copyleft-a; kontzentrazioa eta pluralismoa; globalizazioa eta aniztasuna; zerbitzu publikoa; teknologia berriak.

I. Testuingurua eta egitura



1. Kultura eta komunikazioa: Industria kulturalak (eta sortzaile). Marko ekonomiko eta geopolitiko, komunikazio-mundua eta ziurgabetasunak.



2. Digitalizazioa eta Interneten ondorioak: agente, erabiltzaileak, datorren kultura, negozio-ereduak, interakzio soziala eta Interneteko mundu duala.



3. Kulturaren ekonomia eta komunikazioa: aniztasunaren industria; kultur industria eta komunikabideak: Nork agintzen du komunikabideetan?



4 Estatua eta erregulazioa. Politika kultural eta komunikatiboa; Politika kultural eta komunikatiboko modelo nagusiak. Zerbitzu publikoaren zentzua.



II IKUS-ENTZUNEZKOKO AGENTEAK



5. Sortzaileak eta copyright: jabetza intelektuala, copyright eta creative commons.



6. Ikusentzunezko ekoizpena. Ikusentzunezko industria Espainian eta Euskal Herrian. Euskal kulturaren testuinguruan eta arazo nagusiak AMIA analisia.



7. Irrati-telebista. Konzentrazioa: Espainiako TDT-aren ondoren mapa komunikatibo horizontal eta espaziala.



8. Ikusentzunezko kontsumoak: EspainiaN (Ministerio eta SGAE) eta Euskadi (Kulturako Euskal Behatokia)

Irakasgaiak alde teorika eta praktika dauzka:



- Alde teorikoa ikus-entzunezko sistemaren zeregina aztertzen du.



- Alde praktikoa enpresa desberdineko kasuetara hulbilduko da.

• Azken Ebaluazioaren Sistema
• Kalifikazioko tresnak eta ehunekoak:
  • Garatu beharreko proba idatzia (%): 30
  • alde lanak (arazoen ebazpenak, proiektuen diseinuak) (%): 60
  • Lanen, irakurketen... aurkezpena (%): 10

EBALUAKETA JARRAITUA



Ikastaroan zehar garatzen diren praktikak eta irakurketak eta azterketako datetan ipinitako azterketan osatzen dituzte ebaluazio jarritua.



Iraskagaien alde praktikoan ebaluatzen dira:



1. Praktika (%30)

2. Praktika (%30)

3. Irakurketak (%10)



Irakasgaiaren azterketa notaren %30 balio du. Azterketan galdera teorikoak egingo dira. Galdera horiek ikasleen ezagutza baloratuko dituzte lortu behar diren konpetentzietan.



Irakasgaia gaindetzeko alde teorikoa eta praktikoa gainditu behar dira.





EBALUAKETA FINALA



Ikasleen Ebaluaziorako Arautegiaren 8.3 artikuluari jarraiki ikasleak etengabeko ebaluazioari uko egiten diola jasotzen duen idatzi bat aurkeztu beharko dio irakasgaiaren ardura duen irakasleari eta horretarako, bederatzi asteko epea izango du lauhilekoa hasita, hau da, azaroaren 10a baino lehenago (bigarren lauhilekoan martxoaren 23a baino lehenago).



Azken ebaluazioak honako probak jasoko ditu:



- Azterketa data ofizialetan

- Lan pertsonala. Azterketa Data ofizialetan entregatu behar da lana. Lan honekin ebaluaketa jarraitua erabili ez duten ikasleek irakasgairen alde praktikoan eskatzen diren konpetentziak erakutsi behar dute.



Irakasgaia gaindetzeko alde teorikoa eta praktikoa gainditu behar dira.



Ikasleen Ebaluaziorako Arautegiaren 12.2 artikuluari jarraiki deialdiari uko egin nahi dioten ikasleek irakaskuntza aldia bukatu baino hilabete lehenago egin beharko dute eskaria, hau da, azaroaren 22a baino lehenago (apirilaren 23a baino lehenago bigarren lauhileko irakasgaietan). Eskari hori idatziz aurkeztu beharko zaio irakasgaiaren ardura duen irakasleari.

Azken ebaluazioaren kasuan, ebaluaketa egun ofizialean egin beharreko probara ez aurkezte hutsak ekarriko du automatikoki deialdiari uko egitea.

Ebaluaketa finalaren prozedura erabiltzen da.



Ebaluaketa jarraitua eginez alde praktikoa gainditu duten ikasleek nota praktika hau manteduko dute. Nota hau bere balore mantenduko du (nota finalaren %70), kasu hauetan azterketa nota finalaren %30 izango da.

Derrigorrezko materialak egela plataforma eskuragarriak egongo dira.

Oinarrizko bibliografia

Zallo, R. (2011). Estructuras de la comunicación y de la cultura: Políticas para la era digital. Editorial Gedisa.

Bustamante, E. (2003). Hacia un nuevo sistema mundial de comunicación. Las industrias culturales en la era digital, 2.

Bustamante, E. (2002). Comunicación y cultura en la era digital: industrias, mercados y diversidad en España. Gedisa.

Bustamante, E. (2013). Historia de la radio y televisión en España Una asignatura pendiente de la democracia. Barcelona: Gedisa.

Gehiago sakontzeko bibliografia

Arboledas, L. (2009). «Clientelismo y concentración en la radio española. Comparación entre cuatro comunidades autónomas». Revista latina de comunicación social (núm. 64, págs. 909-925).
Azurmendi Adarraga, A.; Manfredi Sánchez, J. L.; López Vidales, N. (2012). La reforma de las televisiones autonómicas a partir de la nueva regulación del audiovisual, Ley 7/2010 General de la Comunicación Audiovisual. En: J. C. Miguel de Bustos; M. A. Casado del Río (eds.). Televisiones auto¬nómicas. Evolución y crisis del modelo público de proximidad (págs. 85-118). Barcelona: Gedisa.
Bonet, M.; Civil i Serra, M.; Llinés, M. (2008). «Una década de políticas de gestión del espectro radioeléctrico en la Unión Europea (1997-2007). Análisis de las consultas públicas, el marco normativo y las prioridades estratégicas». Observatorio (OBS*) Journal (vol. 2, núm. 4, págs. 40-61).
Burgelmann, J. C. (1996). «Service universel, service public et souci de di¬versité: le débat sur les autoroutes de l’information». Réseaux (núm. 78, págs. 41-52).
Bustamante, E. (2000). «Regiones, televisión y desarrollo». En: F. Vacas (coord.). Televisión y desarrollo. Las regiones en la Era Digital (págs. 15-22). Mérida: Consejería de Educación, Ciencia y Tecnología. Junta de Extremadura.
Bustamante, E. (2004). «Cultural industries in the Digital Age: some provisio¬nal conclusions». Media, Culture & Society (vol. 26, núm. 6, págs. 803-820).
Castells, M. (1997). La era de la información. Economía, sociedad y cultura (Vol. 2: El poder de la identidad). Madrid: Alianza.
Cawson, A. (1995). «High-Definition Television in Europe». Political Quar¬terly (vol. 66, núm. 2, págs. 157-173).
Dai, X.; Cawson, A.; Holmes, P. (1996). «The Rise and Fall of High Defini¬tion Television: The Impact of European Technology Policy». Journal of Common Market Studies (vol. 34, núm. 2, págs. 149-166).
Donders, K.; Moe, H. (eds.) (2011). Exporting the Public Value Test. The Regu¬lation of Public Broadcasters

Aldizkariak

Revista TELOS
Revista ZER

Web helbideak

www.mcu.es
www.sgae.es
www.artenetsgae.com
www.ibaia.org
www.fapae.es