Automation in Construction nazioarteko aldizkariak ‘Environmental monitoring system based on an Open Source Platform and the Internet of Things for a building energy retrofit’ artikulua argitaratu berri du. Artikulu horretan, Universidad del País Vasco/Euskal Herriko Unibertsitateko Energetika Eraikuntzan ikerketa taldeak (ENEDI) Open Source plataformetan eta Gauzen Internetean oinarritutako tresnen erabilerari buruz egindako ikerlana dago jasota (adierazitako diziplinaz gaindiko bi ikerketa arlo horiek eraikuntzaren sektorean inplementatu dira).

ENEDI ikerketa taldeak, Université Paris Nanterre izenekoarekin lankidetzan, eraikinen monitorizazioari buruzko ikerlan bat egin du. Horri lotuta, neurketa ekipo bat garatu du, eta Donostiako San Roke 32ko eraikinean inplementatu du. Higiezin hori erreferentea da energia kontsumo ia nulua duten eraikinen (nZEB) sektorean. Izan ere, Passivhaus estandarraren arabera birgaitu da energetikoki, eta Europako EuroPHit programako azterketa kasuetako bat da.

Ikerketaren ardatza eraikinen ingurumen aldagaiak sentsore jakin batzuen bidez monitorizatzeko lana izan zen. Zehazki, monitorizazio ekipo baten prototipoa egin zen, eta Donostiako San Roke 32ko eraikinean inplementatu zen. Gainera, soluzio hori beste sentsore batzuekin (argiztapena, elektrizitatearen edo uraren kontsumoa eta abar) edo eragingailu batzuekin (erreleak, berogailuak, balbula solenoideak, motorrak eta abar) hainbat asmotarako aplika daitekeela egiaztatu zen. Horrela, beraz, aplikazio eremua eraikuntzaren sektorera eta beste askotara zabaldu zen.

Ikerlanean proposatutako helburuetako bat eraikinen monitorizazioaren eremuan dauden oztopoak gainditzea izan zen (neurketa premia espezifikoetarako malgutasunik eza, taldeen arteko elkarreragintasuna eta ekipoen kostu handia). Horretarako, “smarten eremuko azken teknologiarik azpimarragarrienetako bi izan ditugu oinarri, Open Source Platforms (OSP) izeneko plataformak eta Internet of Things (IoT) edo Gauzen Interneta", azaldu du artikuluaren egile nagusia den Alexander Martín-Garín doktorego aurreko ikertzaileak. “Adierazitako lehen teknologiari esker, proiektuaren premia espezifikoen araberako monitorizazio ekipo bat garatu ahal izan genuen, plataforma horiek garapen askatasun handia ematen baitute. Eta bigarrenari esker, berriz, bildutako informazioa denbora errealean kudeatu ahal izan genuen”. Bigarren alderdi horrek hainbat prozesuren funtzionamendua optimizatzea eta erabiltzaileari informazioa ematea ahalbidetzen du, bere kabuz jardun dezan. Halaber, beste urrats bat egiteko aukera ematen du ekipoen “adimena” erabiltzearen bidez, “machine to machine” (M2M) komunikazioari esker ekipoek beren kabuz jardun dezaten. Adibidez, etxebizitzako tenperatura 19 ºC baino txikiagoa bada, sentsorea programatuta dago berokuntza sistemara agindu bat bidaltzeko eta, era horretan, etxebizitzako tenperatura agindutako neurrira igotzeko.

Aldi berean, erakutsi zen erabiltzailearen eta etxebizitzaren arteko interakzioa funtsezkoa dela Barneko Airearen Kalitate ona lortzeko. “Leihoak irekitzeko instalatu zen sentsorearen bidez, 10 minututan irekita edukita CO2 gasaren maila egokia lortzen zela egiaztatu zen, eta horrelako azterketetan gehien erabiltzen diren adierazleetako bat da maila hori”, adierazi du ikertzaileak. Pertsonak edo errekuntza sistemak (berogailuak) emisiogunerik handienak dira, eta, gomendatutako 1.000 ppm-ko maila gainditzen bada, erabiltzaileak etxebitizaren barruan ezerosotasuna sentitzen has daitezke (buruko mina, nekea, kontzentratzeko zailtasuna eta abar).

Parametro horren garrantzia dela eta, barneko airearen kalitateari buruzko egungo araudia (Eraikuntzaren Kode Teknikoa, HS-3) eguneratu egin da berriki, gaur egun eraikinetan eskatzen diren kontsumo baxuko baldintzak betetzeko. Oro har, barneko airea emari iraunkor bidez berritzen da. Horregatik, gehiegizko aireztapena gertatzen da, eta, horren ondorioz, energia kantitate handiagoa kontsumitzen da. Hori dela eta, kontsumo hori murrizteko, egungo araudiak eskariaren araberako aireztapena ahalbidetzen du, eta etxebizitzako CO2 gasaren maila neur daiteke, behar beharrezkoa den neurrian baino ez aireztatzeko.

Informazio gehigarria

Ikerketa hau Alexander Martín-Garínen doktorego tesiaren esparruan egin da, Gipuzkako Ingeniaritza Eskolan (Donostian), eta UPV/EHUko Makina eta Motor Teknikoak Saileko irakasle titular José Antonio Millán-Garcíak zuzendu du.

Energetika Eraikuntzan (ENEDI) ikerketa taldea 2005. urtean eratu zen, Eusko Jaurlaritzaren Etxebizitza Sailaren eta UPV/EHUren artean sinatutako hitzarmenaren ondorioz. Hitzarmen horri jarraikiz, talde hori arduratzen da Eusko Jaurlaritzaren Eraikuntza Kalitatearen Kontrolerako Laborategiko (EKKL) Sail Termikoa kudeatu eta garatzeaz.

ENEDI taldearen ikerketa ildoetan, eraikinen energia efizientzia hartzen da kontuan, inguratzaileari zein instalazioei dagokienez. Taldea bost azpitaldetan egituratuta dago, eta haietako bakoitza eraikuntzako energetikarekin zerikusia duen gai jakin batean espezializatuta dago. Taldearen proiektuak nazioarteko aldizkari teknikoetan argitaratu dira askotan, eta kideek aktiboki hartzen dute parte Europako eta mundu osoko biltzar ugaritan.