Euskal Herriko Unibertsitateko Zuzenbide Fakultateko Gradu Aretoa, Donostian, ikasleez bete da ‘El Derecho Represivo de Franco (1936-1975)’ liburuaren aurkezpenera joateko. Liburua Marc Carrillo Pompeu Fabra Unibertsitateko (Bartzelona) Zuzenbide Konstituzionaleko katedradunak idatzi eta Trotta argitaletxeak argitaratu du. Aurkezpenean, egileak berak ez ezik, honako hauek ere parte hartu dute: Alberto Emparanza Sobejano, Merkataritza Zuzenbideko katedraduna eta UPV/EHUko Zuzenbide Fakultateko dekanoa; Juan Ignacio Ugartemendia, UPV/EHUko Konstituzio Zuzenbideko katedraduna; Alejandro Saiz Arnaiz, Pompeu Fabra Unibertsitateko Konstituzio Zuzenbideko katedraduna; eta Txema Montero, abokatua. 

“Diktadurek ez dute Zuzenbidea ukatzen, dio Marc Carrillok. Beti erabili izan dute. Europako totalitarismoen beste adibide batzuk emulatuz, diktadura frankista ez zen salbuespena izan. Sistema instituzional batez hornitu zen, II. Errepublikaren aurkako estatu-kolpetik sortutako erregimen bat legitimatzeko asmoz ordenamendu juridiko batek zuzendutako estatu bat eraikitzeko. Frankismoak zuzenbideko estatu bat sortu zuen, administrazio-estatu bat, baina inola ere ez zuzenbideko estatu bat. Nahiz eta bere legelari apologetek gorputz teoriko bat eman nahi izan zuten, bai bere antolaketa instituzionalari, bai legeek eta auzitegiek eragindako errepresioari.” 1936tik 1975ean diktadorea hil zen arte, Zuzenbide horren zati bat “oposiziogile politikoaren errepresiorako pentsatutako xedapen eta jurisdikzio berezien armategi zabal batek osatzen zuen. Bere Zuzenbide errepresiboa zen.” Abokatuek defentsa-eskubidea gauzatzen izandako esperientzia profesionalaren azterketarekin batera, liburuak, ikuspegi juridikotik, “diktadura luzea zedarritu zuten errepresio-aldiak aztertzen ditu, herritarren aurkako indarkeriaren eta askatasunaren aldeko borrokaren errepresioaren bidez.”