Hizkuntzalaritza Erromanikoa irakasgaia derrigorrezkoa da M08 (Hizkuntzalaritza Frantsesa eta Hizkuntzaren Historia) eta M10 (Gaztelania: historia eta orainaldia) moduluetarako. Irakasgai honek erromantze-hizkuntzen garapenari (hiz egiten den latinetik gaur arte), ezaugarri komunei eta sailkapen- arazoei buruzko hurbilketa eskaintzen du, bai eta eremu erromanikoen berezko ezaugarriei buruzko ikuspegi orokorra ere.Ikasgai honen bidez, Filologia Hispanikoko eta Filologia Frantseseko ikasleek testuinguru erromaniko komun batean kokatu eta erlazionatu ahal izango dituzte frantses eta espainiar hizkuntzen historiari buruzko beste irakasgai batzuetan eskuratutako edukiak, bai eta bi hizkuntzen kulturarekin eta literaturarekin lotutako ezagutzak ere.

ESKUMENAK:



A) M08 moduluaren eskumenak (Frantses Hizkuntzalaritza eta Hizkuntzaren Historia):



- 'Frantseseko hizkuntza-sistemak bere historian eta gaur egun dituen funtzionamendu-mekanismoak ulertzea eta azaltzea.

(M08CM01)

-Terminologia espezifikoa, baliabide bibliografikoak eta bestelako informazio-iturri garrantzitsuak aktiboki eta pasiboki erabiltzea, IKTen erabilera barne (M08CM03)



Titulazioari dagozkion eskumenak dira: G005, G006, G008 eta G009.

MECen eskumenak hauek dira: MEC1, MEC2, MEC3, MEC4 eta MEC5.





B) M10 moduluaren eskumenak (Gaztelania: historia eta oraina):



- Gaztelaniaren gramatika, historia, aldaketa eta araua eta hizkuntzalaritzaren korronte teoriko eta metodologikoak ezagutzea eta beste arlo eta diziplina batzuekin erlazionatzea (M10CM02).



- Informazio bibliografikoa eta dokumentala aurkitzea, erabiltzea eta kritikoki ebaluatzea, eta dokumentazio konplexua aztertzea eta laburtzea (M10CM05).



Titulazio-gaitasunei dagozkie: G005, G006 eta G009

MECen eskumenak hauek dira: MEC1, MEC2, MEC3, MEC4 eta MEC5.







IKASKUNTZAREN EMAITZAK:



Irakasgai hau arrakastaz bukatzean, ikasleak gai izango dira:



- Filologia Erromanikoaren sorrera kokatu eta ulertzea, eta haren korronte nagusiak zein diren eta azken bi mendeetan nola garatu diren bereiztea.

- Garai bateko eta gaur egungo Romaniako aldaera linguistikoak denboran eta espazioan kokatzea, eta haientzat ezarritako sailkapen batzuk ezagutzea.

- Latinetik hizkuntza erromantze mintzatuetarako bilakaeran gertatzen diren aldaketa garrantzitsuenak ulertzeaeta prozesu hori azaltzeko proposatutako hipotesietako batzuk barneratzea, baita Erromaniaren zatiketa linguistikoa eragin zuten funtsezko kausak ere.

- Aurrekoarekin jarraituz, ahozko jardunetik idatzizko prozesu hori hizkuntza erromantze guztietan zergatik sortu zen ulertzea.

- Hizkuntza erromanikoen zenbait elementu komun ezagutzea, baita bakoitzaren berezitasun nagusiak ere.

hizkuntza-taldeenak.

1. Hizkuntza-aldaketa eta hizkuntzalaritza historikoa. Erromaniaren kontzeptua. Hizkuntzalaritza erromanikoaren ezaugarri bereziak. Hizkuntza erromanikoak eta haien sailkapena.

2. Hizkuntzalaritza Erromanikoaren Historia.

3. Romaniaren hizkuntza-zatiketa: hizkuntza erromantzeen eraketa eta lehen testu idatzien agerpena.

4. Hizkuntza erromanikoen bilakaera eta ezaugarri orokorrak.

5. Eremu erromanikoen eraketa, garapena eta hedapena. Osatzen duten hizkuntzen ezaugarri nagusiak.

- Eskola teorikoak eta tutoretzetara joatea

- Ariketa praktikoak

- Irakurketak eta errepikapenak

- Banakako edo taldeko lanak

• Ebaluazio Jarraituaren Sistema
• Azken Ebaluazioaren Sistema
• Kalifikazioko tresnak eta ehunekoak:
  • Garatu beharreko proba idatzia (%): 60
  • Praktikak egitea (ariketak, kasuak edo buruketak) (%): 40

Irakasgaiaren metodologiarekin eta ebaluazioarekin zerikusia duen guztia, bai deialdi arruntean bai berezian, xehetasunez azalduko da "Ikaslearen gida"n, eta irakasleak bigarren lauhilekoaren hasieran eGela plataformara igoko du. Komeni da, beraz, ikasleak aldian-aldian plataformara sartzea eta UPV/EHUko posta elektronikoko kontua eta eGela kontsultatzea.



1. DEIALDI ARRUNTAREN ebaluazioa JARRAITUA da eta irizpide hauei jarraituko die:



1.1. Lanak, lanak edo praktikak entregatzea, bai ikasgela barruan, bai ikasgelatik kanpo, bai banaka edo taldeka (gaitasunak nola aplikatu eta ikasgaian nola parte hartu neurtuko dute, baita iturri bibliografikoen lokalizazio-, asimilazio- eta sintesi-mailak ere)..... %40



1.2. Ikasturtean bertan egingo diren idatzizko bi proba (ezagutza praktikoen eta idatzizko adierazpenaren mailak neurtuko dira)... %60





2. ETENGABEKO EBALUAZIOARI UKO EGITEN DIOTEN IKASLEAK AZKEN EBALUAZIORA AURKEZTU AHAL IZANGO DIRA. Bertan, ikasgaiaren edukiak eta derrigorrezko irakurketak jasoko dituen idatzizko azterketa presentzial baten bidez ebaluatuko dituzte ikasgaiaren % 100ek. Azterketa hori deialdi arrunt ofizialaren egunean eginen da.



Ikus graduko titulazio ofizialetako ikasleen ebaluazioa arautzen duen araudia: https://www.ehu.eus/eu/web/graduak/araudia/ikasleen-ebaluazioa-graduko-titulazio-ofizialetan

Irakasgaiaren metodologiarekin eta ebaluazioarekin zerikusia duen guztia "Ikaslearen gida"n zehaztuko da, eta irakasleak bigarren lauhilekoaren hasieran eGela plataformara igoko du. Hori dela eta, ikasleei gomendatzen diegu deialdi hau aukeratu dezatela, bai eGela plataforma bai UPV/EHUk matrikulatzean ematen duen posta-kontua kontsultatzeko.



OHIZ KANPOKO DEIALDIA ikastetxeak adierazitako data ofizialean ebaluatuko da, irakasgaiaren %100aren pareko idatzizko azterketa baten bidez; azterketak irakasgaiaren edukiak eta derrigorrezko irakurketak ebaluatuko ditu. Agintari eskudunek, osasun larrialdiko egoera batean, ohiz kanpoko deialdiaren ebaluazioa ebaluazio ez-presentzialaren sistema batera egokitzea gomendatzen badute, azken idatzizko proba egokituak irakasgai honetako irakaskuntza-gidan gorago adierazitako ehuneko, prozedura, denbora eta baldintza berak mantenduko lituzke.

Kurtsoak aurrera egin ahala, irakasleak eGela plataformara igoko ditu irakasgairako beharrezkoak diren materialak, oharrak, irakurketak eta ariketak. Hori dela eta, matrikulatzean UPV/EHUk emandako eGela plataforma eta posta-kontua sarri kontsultatzea gomendatzen da.Oinarrizko bibliografian jasotako eskulibururen bat eskuratzea gomendatzen da, bereziki, Gargallo eta Bastardena. Irakaskuntza presentziala edo biodala ikasturtean zehar erabat telematikoa den batera egokitu behar izanez gero, oso baliagarria litzateke ikaslearentzat kontsultarako material horietakoren bat izatea.

Oinarrizko bibliografia

FRADEJAS RUEDA, J. M. (2010). Las lenguas románicas. Madrid: Arco/Libros.

GARGALLO GIL, J. E., y BASTARDAS, M. R. (coords.) (2007). Manual de lingüística románica. Barcelona: Ariel

Lingüística

MUNTEANU COLÁN, D., (2005). Breve historia de la lingüística románica. Madrid: Arco/Libros. PÖCKL, W., RAINER, F., y PÖLL, B. (2004). Introducción a la lingüística románica. Madrid: Gredos. POSNER, R. (1996). Las lenguas romances. Madrid: Cátedra.

RENZI, L. (1982). Introducción a la filología románica. Madrid: Gredos.

TAGLIAVINI, C. (1993). Orígenes de las lenguas neolatinas. Introducción a la filología romance. México: FCE. VÁRVARO, A. (1988). Historia, problemas y métodos de la lingüística románica. Barcelona: Sirmio. VÀRVARO, A. (2001). Linguistica romanza: corso introduttivo, Napoli: Liguori

Gehiago sakontzeko bibliografia

ALÉN GARABATO, C.; X. A. ÁLVAREZ PÉREZ; M. BREA (eds.) (2010). Quelle linguistique romane au XXI siècle?, Paris: Harmattan.
ANGLADA, E. y M. BARGALLÓ (1990). El cambio lingüístico en la Romania. Lérida: Virgili & Pagès. CONDE SILVESTRE, J. C. (2007). Sociolingüística histórica. Madrid: Gredos.
ELVIRA, J. (2015). Lingüística histórica y cambio gramatical. Madrid: Síntesis. GAUGER, H-M. (1989). Introducción a la lingüística románica. Madrid: Gredos. HERMAN, J. (2001). El latín vulgar. Barcelona: Ariel.
HOLTUS, G.; M. METZELTIN y Ch. SCHMITT (1988-2005). Lexikon der Romanistischen Linguistik (LRL), 12 vols. Tübingen: Max Niemeyer Verlag.
ILIESCU, Maria y ROEGIEST, Eugeen (2015). Manuel des anthologies, corpus et tex-tes romans, De Gruyter. IORDAN, I. y MANOLIU, M. (1989). Manual de lingüística románica, 2 vols. Madrid: Gredos.
KOCH, P. y OESTERREICHER, W. (2007). Lengua hablada en la Romania: español, francés, italiano. Madrid: Gredos. KLUMP, A.; J.KRAMER y A. WILLEMS (2014). Manuel des langues romanes, Boston/Berlín: De Gruyter.
LAUSBERG, H. (1970). Lingüística románica, 2 vols. Madrid: Gredos.
LLEAL, C. (1990). La formación de las lenguas romances peninsulares. Barcelona: Barcanova.
MENDÍVIL GIRÓ, J. L. (2015). El cambio lingüístico, Sus causas, mecanismos y consecuencias. Madrid: Síntesis. NIETO BALLESTER, E. (2017). Introducción a la etimología. Madrid: Síntesis.
ROHLFS, G. (1979). Estudios sobre el léxico románico. Madrid: Gredos.
SANTOS, L. A. Y R. M. ESPINOSA (1996). Manual de semántica histórica. Madrid: Síntesis.
SELIG, M., B. FRANK y J.HARTMANN (eds.) (1993). Le passage à l'écrit des langues romanes. Tubinga: Gunter Narr. TUSÓN, J. (1982). Aproximación a la historia de la lingüística. Barcelona: Teide.
WARTBURG, W. von (1971). La fragmentación lingüística de la Romania. Madrid: Gredos.
WRIGHT, R. (1982). Latín tardío y romance temprano (en España y la Francia carolingia). Trad. Rosa Lalor. Madrid: Gredos.

Aldizkariak

Estudis Romànics:
Ianua. Revista Philologica Romanica:
Revista de Filología Románica de la Universidad Complutense:
Revue de Linguistique Romane: Société de Linguistique Romane Vox Romanica:
Zeitschrift für Romanische Philologie:

Web helbideak

Academia Campidanesa de sa lìngua sarda: Academia Română:
Académie Française: < http://www.academie-francaise.fr/>
Accademia della Crusca: Cultura clásica.com:
E-Romania. Romanística en España: Ethnologue (Languages of the World):
Academia della Crusca: Institut d'Estudis Occitans:
Instituto Camoes:
Lia Rumantscha: Orbis Latinus:
Parla Interlingua Romanica: Promotora Española de Lingüística:
Romania Minor. Proyecto sobre lenguas minorizadas: Société de Linguistique Romane:
Une histoire sociale des langes romanes: