Hautazko irakasgai esperimentala. Komikien sormen grafikoaren alorrean ikaslearen kezka pertsonalen partekatzea erraztu nahi da. Prozesuen, mekanismo eta tekniken inguruko hausnarketa orokor bat sortu nahi da, gidoien lanketatik amaierako errotulazio eta ikuslearen papereraino. Genero eta egile ezberdinak ezagutzea ahalbidetzen duen bidea proposatzen da. Irudia eta denborazkotasuna lantzen dituzten bestelako diziplinekin duen lotura estua ere aztertzen da, hala nola, zinea edo literatura.

Konpetentziak:



1-Komikigintzaren oinarrizko printzipio, gaitasun, metodo eta metodologien ezagutza, zeinaren bidez norbere proiektua gauzatzea bultzatuko den, hastapenetatik azken emaitzara.



2- Narrazio Teknikak. Istorioak sortzeko eta komikiaren hizkuntzara moldatzeko gai izatea bultzatuko da. Kontakizunaren sorkuntzan parte hartzen duten une ezberdinak ezagutzea: argumentu, gidoi, plangintza, storyboard.



3-Marrazkia istorioaren zerbitzura. Proiektu zehatzari dagokion estiloa erabakitzea. Aldaberatasuna.



4-Pertsonaien definizioa (tipologia, keinu-kera, janzkera, eta abar). Dekoratuen diseinua.



5-Bakarrik eta beste sortzaileekin kolaborazioan lan egiteko gaitasuna. Gidoigile-marrazkilari-tindatzaile - editore erlazioa.





6- bestelako diziplinekin duen lotura: literatura, ilustrazioa, pintura, zinema, animazioa, jokoak eta abar.

1-Komikiaren historia.

2-Narrazio estilo eta generoak. Nobela grafikoa. Irudiaren bestelako lenguaiak.

3-Komikien diseinua: plangintza, gidoia, unearen hautaketa, enkoadratzea, irudi, hitz y jarioa.

4-Pertsonaien sorkuntza: testuinguru grafikoa. Espresibitatea. Estereotipoak, egoera arketipikoak (keinu-kera, janzkera, dekoratu).

5-Elaborazio eta edizio teknikak:: konposizio egitura, tipografia.

6-Irudia tratatzeko teknika analogiko eta dijitalak.

7-Kidetasuna duten beste diziplinekin erlazioa.

8-Edizio eta banaketa.

9-Garapen Iraunkorrerako Helburuak (GIH) eta komikigintza.

Irakasgaiaren gaitasun zehatzak lortzera eta garatzera bideratuta dauden ariketa eta lan praktikoak gauzatuko dira.



Mintegi bakoitzera ikasle guztiek joan ahal izango dute, ez bakarrik mintegi zehatz hori dagokien haiek.

• Ebaluazio Jarraituaren Sistema
• Azken Ebaluazioaren Sistema
• Kalifikazioko tresnak eta ehunekoak:
  • Praktikak egitea (ariketak, kasuak edo buruketak) (%): 100

Ebaluaketa jarraiari lehentasuna eamten dion ikasgaia da Komikia. Ikasturtean zehar egindako lan guztiak eskatuko dira, txukun tajutuak, eta azken froga praktiko bat eskatzea ere gerta daiteke, ikasgelan egingo litzatekeena.



EBALUAZIO SISTEMARI UKO EGITEA:

Ikasleek eskubidea izango dute azken ebaluazio bidez ebaluatuak izateko, etengabeko ebaluazioan parte hartu zein ez hartu. Eskubide hori baliatzeko, ikasleak etengabeko ebaluazioari uko egiten diola jasotzen duen idatzi bat aurkeztu beharko dio irakasgaiaren ardura duen irakasleari eta, horretarako, bederatzi asteko epea izango du lauhilekoko irakasgaien kasuan edo 18 astekoa urteko irakasgaienean, lauhilekoa edo ikasturtea hasten denetik kontatzen hasita.



DEIALDIARI UKO EGITEA:

Deialdiari uko egiteko, ikasleak idatzia aurkeztu beharko dio irakasgaiko ardura daukan irakasleari azterketa egiteko data ofiziala baino hilabete lehenago. Deialdiari uko egitearen ondorioz, kalifikazioan "ez aurkeztu" bezala azalduko da. Hala ez egitekotan, kalifikazio bat jasoko du ikasleak ohiko deialdian. Aurkeztu beharreko dokumentu ofizialaren eredua Fakultatearen webgunean eskuragai dago.

Ezohiko deialdian irakasgaia ebaluatzeko sistema bakarra azken ebaluazioa izango da. Ikasturtean zehar egindako lan guztiak eskatuko dira, txukun tajutuak, eta azken froga praktiko bat eskatzea ere gerta daiteke, ikasgelan egingo litzatekeena.



Ezohiko deialdira ez aurkezte hutsak ekarriko du automatikoki deialdiari uko egitea eta ez da deialdia kontuan hartuko.

-Marrazketa blokak.
-Gogortasun ezberdineko arkatzak.
-Ezabagoma.
-Mota ezberdinetako errotulagailuak.

Oinarrizko bibliografia

Arozena, R. (1999). La escritura en la imagen y la imagen de la escritura: interacciones en el cómic. UPV/EHU.



Barbieri, D. (1981). Los lenguajes del cómic. Paidós.



Del Rey Cabero, E.; Goodrum, M. eta Morlesín Mellado, J. (2021). Komikiak aztertzeko gida bat. Euskal Herriko Unibertsitateko Argitalpen zerbitzua: https://web-argitalpena.adm.ehu.es/listaproductos.asp?IdProducts=UHPDF213526



Eisner, W. (1994). El cómic y el arte secuencial. Norma Editorial.



Eisner, W. (1998). Narración gráfica. Norma Editorial.



García, S. (2004). Anatomía de una historieta. Sinsentido.



Gubern, R. (1972). El lenguaje de los cómics. Península.



Gubern, R. eta Gasca, L. (1988). El discurso del cómic. Cátedra.



McCausland, E. eta Salgado, D. (2024). Viñetaria. Historia universal de las autoras de cómic. Cátedra.



McCloud, S. (2007). Hacer cómics. Secretos narrativos del cómic, el manga y la novela gráfica. Astiberri.



McCloud, S. (1995). Cómo se hace un cómic. El arte invisible. Ediciones B.



Trondheim, L. eta García, S. (2009). Cómo hacer un cómic. Vigo: Faktoría K de libros.

Gehiago sakontzeko bibliografia

Bergado, R., Gálvez, P., Guiral, A., & Redondo, J. (2016). Cómics: Manual de
instrucciones. Bilbao: Astiberri.
García, S. (2014). La novela gráfica. Astiberri.
Groensteen, T. (2022). Sistema de la historieta. Ediciones Marmotilla.
McCloud, S. (2001). La revolución de los cómics. Norma Editorial.
Pérez, P. (koord). (2016). Cómic digital hoy. Una introducción en presente. ACDCómic.
https://www.acdcomic.es/comicdigitalhoy/
Varillas, R. (2009). La arquitectura de las viñetas. Texto y discurso en el cómic. Viaje a Bizancio Ediciones.
Vila Migueloa, M. (2024). Desocupar el cuerpo. Las voces de las autoras en el cómic español. Ediciones Marmotilla.

Aldizkariak

CuCo. Cuadernos de Cómic. Esteka:
https://erevistas.publicaciones.uah.es/ojs/index.php/cuadernosdecomic