Revista Nacional de Arquitectura delakoan Madrilgo Erorien Harana diseinatu zuen Pedro Muguruza arkitekto frankistaren lanak ez dira falta. Horietako bat da 1947ko 64. zenbakian azaltzen den Hondarribiko arrantzale-auzoa, orduan bukatu berria.

Muguruza arkitektoak proposatutako antolamenduaren oinplano orokorra.

Sustapenak 64 etxebizitza bildu zituen (berez, 58 etxe gehi 6 denda, azkenean etxebizitza ere bihurtu zirenak), Muguruzak diseinatutakoak, Francisco Sagarzazu orduko alkatearen esku-hartze aipagarriarekin (azken urteotan kritikak jaso dituena).

Arrantzale-auzoaren hirigintza-kalitatea nabarmena da. Marina edo Portu auzo zaharraren eta mendixkaren arteko lotura ez zelako batere erraza, eta arrantzale-auzoaren diseinuak ederki egin zuelako: bi solairuko etxebizitza adosatuak eta bi eta hiru solairuko etxe kolektiboetako eraikinak modu aberatsean uztartuz eta multzoari hiri-ikuspegia emanez plaza portikodun batekin, San Pedro kalerantz irekita zegoena.

Muguruza arkitektoak proposatutako etxebizitza-multzoko sekzioak.

Tipologiak anitzak izan ziren: 9 etxe mota ezberdin, 56 m2-ko azalera txikitik 158 m2-koetara.

Eraikuntzak Instituto Nacional de la Vivienda delakoaren laguntza ekonomikoa jaso zuen, 1939ko errenta murriztuko etxebizitza-legearen aplikazioz: erosleek % 10a aurreratu behar izan zuten, eta, trukean, gainerakoa erosteko finantzazio publikoa jaso zuten, % 4ko interesarekin lehen 20 urteetan eta interesik gabe hurrengoetan. 

Arrantzale auzoa, gaur egun.

Arkitektura-estiloa edo -hizkuntza izan zen, akaso, zalantzagarria. Muguruzak pastitxe itxura eman baitzion multzoari, arrantzale-etxeekiko auskalo zer ideia formal idealizatuari jarraikiz. Arkitektoak berak salatu zuen fantasiatzat jo zutela, bai Hondarribian bai Madrilen. Baina itxura gorabehera, multzo aski interesgarria da 1947ko Hondarribiko arrantzale-auzoarena.