Revista Nacional de Arquitectura delakoan aurkitu daitekeen beste harribitxi bat da Arrosarioaren Ama Birjinaren etxebizitza-koloniarena, Obra Sindical del Hogar erakunde frankistak egindakoa. 1948ko 77. zenbakian azaltzen da Eugenio Arraiza Vilella arkitekto iruindarrak diseinatutako 32 etxebizitza familiabakarreko sustapen babestu interesgarria. Bereziki aipagarria da etxe kolektiboen eta familiabakar sakabanatuen arteko adibide ona osatzen duelako, herri txiki edo ertainetarako baliagarria suerta daitekeena.

Arraiza arkitektoak proposatutako antolamenduaren oinplano orokorra.

32 etxeak, solairu bakarrekoak eta oso txikiak (9,4 x 7,6 = 71,4 m2 eraiki), kale itsu baten inguruan antolatu ziren, iturridun plaza txiki batean amaitzen zena, biribilgune modukoa. Estalkia bakarra izan arren, multzo osoari batasuna emanez, berez etxeak binaka antolatu ziren, 3 fatxada libre utziz leihoak ireki ahal izateko. Garaiko etxe apaletan ohikoa zen moduan, sukalde-egongelak banatzaile-funtzioa ere egiten zuen, korridoreen beharrik ez izateko. Oso txikiak izanagatik ere, 6 pertsonetako familientzat pentsatuta zeuden, bakoitzak 2 ohedun 3 logela zeuzkalarik.

Arraiza arkitektoak proposatutako etxebizitzen oinplanoa.

Etxe bakoitzak partzela bat zeukan, atzekaldeko etxola-biltegi batekin, horma-hesiaren gainean eraikia. Kanpoko espazioak, beraz, arnasgune bat ematen zien etxeen barruko txikitasunari. Hori da, seguruena, herri txiki eta ertainetako antolamenduek eskaini dezaketen gehigarrietako bat.

Arrosarioaren Ama Birjina auzoa, gaur egun.

Sustapen oso umila izan arren, 70 urte ondoren etxe-multzoaren kalitatea aitortu da, 2017an indarrean sartutako HAPOaren katalogoan babestu baita. Akaso ez da kasualitatea Arraiza arkitekto bera Iruñeko udaletxerako proposamen interesgarri baten egilea izatea: bi proiektuetan azpimarratzen da eraikin-batasunaren eta -jarraikortasunaren ideia.