2019ko martxoaren 6 eta 7an Fontes Linguae Vasconum 50. urteurreneko Oroipen Kongresua egin zen Iruñean, bertan hartu nuen parte Hizkuntzen Didaktika lan-taldean, ahozkotasunaren inguruko komunikazio batekin, hauxe lagungarri gisa erabili nuen aurkezpena:
[slideshare id=161266757&doc=flvaurkezpenaaezeiza-190805155638]
Eztabaida sutsua eragin zuen, batez ere tentsioa sortu zelako hizkuntzen irakaskuntzaren ingenieritza/arkitekturaren eta ikuspegi dialektikoaren artean. Gure ikerketa eta esperientziek erakutsi digute ingenieritza didaktikoa, oso garatua izanik ere, mugatua dela, azken batean a priori diseinatzen da, eta horrek esan nahi du ez dela baliatzen ikasgelako eta inguruko aberastasuna eta dibertsitatea. Dena irakaslearen (edo ikertzailearen) gaitasunetan oinarritzen da, eta oso irakasle ona izanik ere, buru bakarra da. Konplexutasunaren teoriak, berriz, bide berriak zabaltzen lagundu digu, paradigma aldaketarantz.
Bide horretatik gabiltza lanean, konplexutasunaren teoriaren markoaren laguntzaz ikertzen eta irakasten.