soinua grabatzeko sistemak

 

 
 
 
 
 
 

HELBURUAK

  1. Audio-informazioa gordetzeko metodo analogikoak eta metodo digitalak ezagutzea.

  2. Fonografo-disko bat nola grabatzen den eta gero nola erreproduzitzen den ezagutzea.

  3. Zinta magnetiko bat nola grabatzen den eta gero nola erreproduzitzen den ezagutzea.

  4. Disko konpaktu bat nola grabatzen den eta gero nola erreproduzitzen den ezagutzea.

 

DESKRIBAPENA

Oso ezaguna denez, audio-informazioa gordetzeko metodo ezberdinak daude: metodo analogikoak eta metodo digitalak. Biek dute helburu soinua gerora entzun ahal izatea.

 

 

Fonografoek eta zinta magnetikoen tradiziozko grabaketa-teknikek seinaleak modu analogikoan gordetzen dituzte. 1970 urtean zinta magnetikoetan grabazio digitalak egiten hasi ziren eta horrela "hondoko zarata" gutxitzea lortzen zen. Fonografo-diskoak ere desagertzen joan dira disko konpaktuek (CD) lekua kentzen joan zaizkielako. Disko konpaktuetan informazioa modu digitalean gordetzen da, eta horregatik ez dute binilo-diskoen gainazaleko zarata hura, ezta zinta magnetikoen xuxurla edo zurrumurrua.

Soinu-aparatu digitalen abantaila nagusia analogikoekiko, errepikapen ahalmena da. Behin soinua digital bilakatuta, etengabe erreproduzitu edo kopia daiteke eta ez du batere kalitaterik galtzen. Bestalde, magnetofono analogiko batetik bestera zinta bat kopiatzen denean ordea, jatorrizko soinua erreprodukzioaren zaratarekin nahasten da, eta beraz kopiatik kopiara zarata pilatzen joaten da .

 

Fonografo-diskoak

Fonografoen grabaketak binilozko diskoetan egiten dira, ildo zirkularretan. Informazioa ildoetan gordetzen da transduktore elektromekanikoak erabilita (orratzak).

 

 

Binilozko disko bat erreproduzitzen ari denean fonografoaren orratza ildoaren barnetik irristatzen doa, bere bihurguneak eta xehetasunak jarraituz, eta transduktore batek orratzaren bibrazio mekaniko horiek bibrazio elektriko bilakatzen ditu. Gerora bibrazio elektriko horiek soinu bilakatzea beste transduktore batek egin beharko du. 

 

Zinta magnetikoa

Plastikozkoak dira eta material ferromagnetiko baten geruza fin batez estalita daude: adibidez burdin edo kromo oxidoak. Grabatzeko, material magnetikoaren partikulak orientatu behar dira, transduktore magnetoelektrikoak erabilita.

 

 

Zinta batetik bestera askotan kopiatu denean, kopia bakoitzak zarata-maila pixka bat handitzen du. Zintatik zintara kopiatu den laugarren edo bosgarren kopiaren zarata (xuxurla) ez da arbuiagarria. Arazo hau zarata gutxitzeko sistemekin hobetu daiteke (DBX edo Dolby). Sistema hauek konpresio sistema batez, soinu ahulenak anplifikatzen dituzte eta horrela zarataren gainetik bereiz daitezke. 

 

Disko konpaktua

Plastikozko disko bat da, 12 cm-ko diametroa du eta binilozkoa baino askozaz erresistenteagoa da. Disko honek aluminio-geruza fin bat du laser-izpiaren argia islatzeko. Alumino-geruza ere plastikozko geruza fin batez estalita dago, babesle gisa.

Gordetako informazioa irakurtzeko CDa biraka jarri eta laser txiki baten argia eta detektagailu txiki bat erabiltzen dira. Diskoaren aluminio-geruzan argia islatzen da baina bertan ezarritako "zuloetan" ez, eta detektagailuak informazio osoa jasotzen du. Gero informazio digitala analogiko bilakatuz (aldatzaile edo bihurgailu batekin) seinale egokia lortzen da anplifikadorera edo bozgorailuetara eramateko.

 

ADIBIDE ETA SIMULAZIOAK

 

GALDERAK

a Aparatu digital batean

  1. presio-oszilazioak tentsio elektrikoaren oszilazio gisa gertatzen dira.

  2. presio-oszilazioak zenbaki-segida batez adierazten dira.

  3. bihurgailu digital-analogiko batek presio-oszilazioak zenbaki bilakatzen ditu.

  4. bihurgailu analogiko-digital batek zenbakiak presio-oszilazio bilakatzen ditu.

b Soinu aparatu digitalek

  1. errepikapen-ahalmen handia dute.

  2. kopia bat egiten duten bakoitzean kalitatea hobetzen dute.

  3. jatorrizko soinua eta erreprodukzioaren zarata nahasten dute.

  4. kopia kontsekutiboetan zarata pilatzen joaten da.

c Zinta magnetikoa grabatzeko aparatu batean zein burutatik ez da zinta pasatzen?

  1. ezabatzailetik.

  2. grabatzailetik.

  3. digitalizatzailetik.

  4. erreproduzitzailetik.

d Ondoko urratsetatik zein ez da fonografo-diskoen grabazioan gertatzen?

  1. jatorrizko diskoa fabrikatu.

  2. jatorrizko diskoa digitalizatu.

  3. maisu-diskoa fabrikatu.

  4. binilozko diskoa fabrikatu.

e Ondoko urratsetatik zein ez da CD baten grabazioan gertatzen?

  1. maisu-zinta fabrikatzea.

  2. maisu-zinta buru ezabatzailetik pasatu.

  3. maisu-diskoa fabrikatzea.

  4. plastikozko diskoa fabrikatzea.

  Emaitzak:  a2   b1   c3   d2   e2  

MULTIMEDIA ETA WEB BALIABIDEAK

Gai honetaz gehiago irakurri nahi baduzu, ondoko estekan erreferentziak aurkituko dituzu:   , eta gero honako atalean  .

AUTO-AZTERKETA

soinua grabatzeko sistemak

 

aurreko galdetegia Hot Potatoes aplikazio informatikoarekin burutu da:

Half-Baked Software

ESTEKAK

Beste instituzio batzuen helbide edo baliabideak ezagutu nahi badituzu bisita itzazu ondoko esteka honetan ageri direnak:   

Akustika-ikastaroa, GA-k egina © Copyright 2003. Eskubide guztiak erreserbatuta. Harremanak: acustica@lg.ehu.es